ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی

مقدمه: آمارهای مختلفی از بروز ترومبوز ورید عمقی و عوارض متعاقب آن حتی پس از درمان ضدانعقادی پیشگیرانه در بیماران با آسیب اندام تحتانی وجود دارد. با توجه به وجود این اختلاف نظرها، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع وقایع ترومبوآمبولیک در بیماران مبتلا به شکستگی اندام تحتانی که تحت درمان ضد انعقادی پیشگی...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors:	Behrooz Hashemi, Saeed Khalaji
Format:	Article
Language:	English
Published:	Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2016-09-01
Series:	طب اورژانس ایران
Subjects:	ترومبوز وریدی؛ شکستگی استخوان؛ بی حرکت سازی؛ ضد انعقاد؛ ترومبوآمبولی
Online Access:	https://journals.sbmu.ac.ir/iranjem/article/view/13714

id	doaj-a07f62a3fb4043e7bd2b2b79f3be52c2
record_format	Article
spelling	doaj-a07f62a3fb4043e7bd2b2b79f3be52c22020-11-25T03:00:25ZengShahid Beheshti University of Medical Sciencesطب اورژانس ایران2383-36452016-09-01331029810.22037/ijem.v3i3.1371413714ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعیBehrooz HashemiSaeed Khalajiمقدمه: آمارهای مختلفی از بروز ترومبوز ورید عمقی و عوارض متعاقب آن حتی پس از درمان ضدانعقادی پیشگیرانه در بیماران با آسیب اندام تحتانی وجود دارد. با توجه به وجود این اختلاف نظرها، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع وقایع ترومبوآمبولیک در بیماران مبتلا به شکستگی اندام تحتانی که تحت درمان ضد انعقادی پیشگیرانه قرار گرفته اند طراحی شده است. روش کار: مطالعه مقطعي گذشته نگر حاضر با هدف ارزیابی میزان شیوع عوارض ترومبوآمبولیک متعاقب شکستگی اندام تحتانی در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس طی یک سال طراحی شد. بیماران بالای 18 سال با ترومای اندام تحتانی پایین تر از زانو که نیازمند ثابت سازی با آتل یا گچ برای بیش از 2 هفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آماره های توصیفی و نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 گزارش شدند. يافته ها: 130 بیمار با میانگین سنی 5/18± 05/40 (92-15) سال مورد مطالعه قرار گرفتند (5/61 درصد مرد). 18 (8/13 درصد) بیمار سابقه سوء مصرف مواد داشتند، 1 (8/0 درصد) بیمار مبتلا به دیابت، 8 (2/6 درصد) بیمار مبتلا به پرفشاری خون، 1 (8/0 درصد) مبتلا به آسم، 1 (8/0 درصد) بیمار مبتلا به سکته مغزی بودند. مکانیسم تروما در 44 (8/33 درصد) مورد سقوط از ارتفاع، 50 (5/38 درصد) مورد سوانح جاده ای و در 36 (7/27 درصد) مورد ترومای مستقیم بود. در نهایت 3 (3/2 درصد) بیمار علی رغم دریافت داروی ضد انعقاد مبتلا به ترومبوز ورید عمقی شدند. متوسط زمان بین ترخیص تا وقوع علائم 6/3 ± 6 روز بود. نتيجه گيری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از شیوع 3/2 درصدی حوادث ترومبوآمبولیک در بیماران نیازمند به ثابت سازی اندام تحتانی تحت درمان با هپارین با وزن مولکولی پایین بود. هر سه مورد ترومبوز ورید عمقی در مطالعه حاضر در دو هفته اول بعد از ثابت سازی اتفاق افتاده بودند.https://journals.sbmu.ac.ir/iranjem/article/view/13714ترومبوز وریدی؛ شکستگی استخوان؛ بی حرکت سازی؛ ضد انعقاد؛ ترومبوآمبولی
collection	DOAJ
language	English
format	Article
sources	DOAJ
author	Behrooz Hashemi Saeed Khalaji
spellingShingle	Behrooz Hashemi Saeed Khalaji ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی طب اورژانس ایران ترومبوز وریدی؛ شکستگی استخوان؛ بی حرکت سازی؛ ضد انعقاد؛ ترومبوآمبولی
author_facet	Behrooz Hashemi Saeed Khalaji
author_sort	Behrooz Hashemi
title	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
title_short	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
title_full	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
title_fullStr	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
title_full_unstemmed	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
title_sort	ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی
publisher	Shahid Beheshti University of Medical Sciences
series	طب اورژانس ایران
issn	2383-3645
publishDate	2016-09-01
description	مقدمه: آمارهای مختلفی از بروز ترومبوز ورید عمقی و عوارض متعاقب آن حتی پس از درمان ضدانعقادی پیشگیرانه در بیماران با آسیب اندام تحتانی وجود دارد. با توجه به وجود این اختلاف نظرها، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شیوع وقایع ترومبوآمبولیک در بیماران مبتلا به شکستگی اندام تحتانی که تحت درمان ضد انعقادی پیشگیرانه قرار گرفته اند طراحی شده است. روش کار: مطالعه مقطعي گذشته نگر حاضر با هدف ارزیابی میزان شیوع عوارض ترومبوآمبولیک متعاقب شکستگی اندام تحتانی در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس طی یک سال طراحی شد. بیماران بالای 18 سال با ترومای اندام تحتانی پایین تر از زانو که نیازمند ثابت سازی با آتل یا گچ برای بیش از 2 هفته بودند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها با استفاده از آماره های توصیفی و نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 گزارش شدند. يافته ها: 130 بیمار با میانگین سنی 5/18± 05/40 (92-15) سال مورد مطالعه قرار گرفتند (5/61 درصد مرد). 18 (8/13 درصد) بیمار سابقه سوء مصرف مواد داشتند، 1 (8/0 درصد) بیمار مبتلا به دیابت، 8 (2/6 درصد) بیمار مبتلا به پرفشاری خون، 1 (8/0 درصد) مبتلا به آسم، 1 (8/0 درصد) بیمار مبتلا به سکته مغزی بودند. مکانیسم تروما در 44 (8/33 درصد) مورد سقوط از ارتفاع، 50 (5/38 درصد) مورد سوانح جاده ای و در 36 (7/27 درصد) مورد ترومای مستقیم بود. در نهایت 3 (3/2 درصد) بیمار علی رغم دریافت داروی ضد انعقاد مبتلا به ترومبوز ورید عمقی شدند. متوسط زمان بین ترخیص تا وقوع علائم 6/3 ± 6 روز بود. نتيجه گيری: یافته های مطالعه حاضر حاکی از شیوع 3/2 درصدی حوادث ترومبوآمبولیک در بیماران نیازمند به ثابت سازی اندام تحتانی تحت درمان با هپارین با وزن مولکولی پایین بود. هر سه مورد ترومبوز ورید عمقی در مطالعه حاضر در دو هفته اول بعد از ثابت سازی اتفاق افتاده بودند.
topic	ترومبوز وریدی؛ شکستگی استخوان؛ بی حرکت سازی؛ ضد انعقاد؛ ترومبوآمبولی
url	https://journals.sbmu.ac.ir/iranjem/article/view/13714
work_keys_str_mv	AT behroozhashemi trwmbwzwrydʿmqyʿlyrgẖmdryạftdrmạnpysẖgyrạnhḍdạnʿqạdyyḵmṭạlʿhmqṭʿy AT saeedkhalaji trwmbwzwrydʿmqyʿlyrgẖmdryạftdrmạnpysẖgyrạnhḍdạnʿqạdyyḵmṭạlʿhmqṭʿy
_version_	1724698304176979968

ترومبوز ورید عمقی علیرغم دریافت درمان پیشگیرانه ضد انعقادی؛ یک مطالعه مقطعی

Similar Items