مقایسه جمعیت شته باقلا و دشمنان طبیعی آن و عملکرد در کشت مخلوط باقلا (Vicia faba) و همیشه بهار (Calendula officinalis)

• Main Authors: سولماز عظیمی, ناهید واعظ
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Tabriz 2019-04-01
• Series: Journal of Agricultural Science and Sustainable Production
• Subjects: آفت شته; عملکرد دانه; گیاه دارویی; نسبت برابری زمین; همیشه بهار
• Online Access: https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_8780_3a93c89b456ff23930e8ec49d2a00fb2.pdf
• ISSN: 2476-4310; 2476-4329

به منظور بررسی اثر کشت مخلوط باقلا و همیشه بهار بر جمعیت شته باقلا، طرح آزمایشی به صورت بلوک کامل تصادفی اجرا شد، هفت تیمار آزمایشی شامل تیمارهای 100 درصد باقلا، 100 درصد همیشه بهار، 50 درصد همیشه بهار و 50 درصد باقلا، 35 درصد همیشه بهار و 65 درصد باقلا، 35 درصد باقلا و 65 درصد همیشه بهار، 25 درصد همیشه بهار و 75 درصد باقلا و 25 درصد باقلا و 75 درصد همیشه بهار در سه تکرار بود. نتایج نشان داد  که تراکم پوره­های شته در الگوهای کشت مختلف، از 4/15 پوره در کشت 35 درصد همیشه بهار و 65 درصد باقلا، تا 125 پوره در کشت  100 درصد باقلا، نوسان داشت. میانگین جمعیت حشرات کامل باقلا روی الگوهای کشت مختلف اختلاف معنی­داری را نشان داد؛ به طوری که کشت خالص باقلا بیشترین جمعیت و کشت 50 درصد همیشه بهار و 50 درصد باقلا، کمترین تعداد شته بالغ را داشتند. هم­چنین بیشترین تعداد دشمنان طبیعی در کشت­های ردیفی مشاهده شد. یافته­های این پژوهش نشان داد که غنای گونه­ای گیاهان عامل مهم بر افزایش غنای گونه و فراوانی کل حشرات است. بیشترین میانگین عملکرد دانه در واحد سطح ( 2/250 گرم در متر مربع) در کشت خالص باقلا مشاهده شد. در بین تیمارهای مخلوط بیشترین عملکرد دانه (2/234 گرم در متر مربع) مربوط به الگوی کشت، 25 درصد همیشه بهار و 75 درصد باقلا بود. بیشترین نسبت برابری زمین (32/1) در تیمار 25 درصد باقلا و 65 درصد همیشه بهار به دست آمد. همچنین نسبت برابری زمین در همه تیمارها بالاتر از یک بود که نشان می­دهد کشت مخلوط بر کشت خالص برتری دارد.