آنالیز پلی‌مورفیسمهای ژنهای ترومبوفیلی به عنوان یک فاکتور خطر سقط جنین: یک مطالعه مقطعی- توصیفی
مقدمه: ژنهای ترومبوفیلی غالباً به‌عنوان مهم‌ترین عوامل خطر در ایجاد بیماریهای قلبی - عروقی، ترومبوآمبولی و از همه مهم‌تر برای سقط های حاملگی گزارش میشوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع این پلی‌مورفیسم‌ها در زنان مراجعه کننده به یکی از آزمایشگاههای پاتوبیولوژی مولکولی تهران انجام شد. روش...
| Main Authors: | , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Mashhad University of Medical Sciences
2020-06-01
|
| Series: | Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://ijogi.mums.ac.ir/article_16288_d539c8604c145b83a3c5b85d0fe47a0b.pdf |
| Summary: | مقدمه: ژنهای ترومبوفیلی غالباً به‌عنوان مهم‌ترین عوامل خطر در ایجاد بیماریهای قلبی - عروقی، ترومبوآمبولی و از همه مهم‌تر برای سقط های حاملگی گزارش میشوند. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع این پلی‌مورفیسم‌ها در زنان مراجعه کننده به یکی از آزمایشگاههای پاتوبیولوژی مولکولی تهران انجام شد.
روش‌کار: این مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی 591 نمونه خون بایگانی شده زنانی که با اختلالات سقط جنین و ناباروری از بهمن ماه 1392 تا اردیبهشت سال 1396 به یکی از آزمایشگاههای تشخیص مولکولی تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیماران برای مطالعه پلی‌مورفیسمهای تک نوکلئوتیدی با استفاده از روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفتند. روش حاضر از نظر ویژگی، حساسیت و دقت توسط کنترلهای مثبت و منفی برای جهشهای مورد مطالعه و همچنین توسط نرم‌افزارهای بیوانفورماتیک از نظر صحت عملکرد بر اساس دستورالعمل‌های تشخیصی سازمان بهداشت جهانی و مقالات معتبر علمی مورد تأیید و بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها:در مطالعه حاضر هموزیگوسیتی ژنهای پروترومبین (AA)، لیدن (AA) و (TT)HPA-1 تشخیص داده نشد. از بین ژنوتیپ‌ها، وقوع آللهای وحشی (3/96%) و هتروزیگوت FII (7/3%) به‌ترتیب بیشترین و کمترین میزان شیوع را دارا بودند. ژن MTHFR 1298 A>C در مقایسه با سایر ژن‌ها بالاترین فراوانی را در بین 296 بیمار دارا بود. میزان فراوانی هتروزیگوسیتی ژنوتیپ‌های PAI-1،MTHFR1298 ،MTHFR677 ، فاکتور XIII، HPA-1،β-Fibrinogen ، فاکتور V لیدن و پروترومبین به‌ترتیب 6/72%، 70%، 5/40%، 4/29%، 5/25%، 20%، 4/4% و 7/3% بود.
نتیجه‌گیری: هتروزیگوسیتی ژنهای MTHFR 1298، MTHFR 677 و PAI-I از شیوع قابل ملاحظه‌ای برخوردار هستند و بایستی مورد بررسی و دقت نظر بیشتری جهت راهکارهای درمانی به‌ویژه در اختلالات انعقادی و سقط جنین قرار گیرند. |
|---|---|
| ISSN: | 1680-2993 2008-2363 |