شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده

یکی از راه‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، ذخیره‌سازی و دفع این گازها در سفره‌های آب زیرزمینی می‌باشد. درک مفاهیم مربوط به فرآیند ذخیره‌سازی و مکانیزم‌های درگیر در فرآیند از قبیل جابه‌جایی طبیعی و میزان اثرگذاری آنها بر زمان لازم برای ذخیره‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از مکانیزم‌های...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: سید مصطفی جعفری‌راد, رضا آذین, شهریار عصفوری, روح اله فاتحی
Format: Article
Language:fas
Published: Research Institute of Petroleum Industry 2014-05-01
Series:Pizhūhish-i Naft
Subjects:
Online Access:https://pr.ripi.ir/article_359_cc4b62afb6697140e97ae979cdb5c49e.pdf
id doaj-0a39fadaa8d84b71849e289e4ad23ed8
record_format Article
spelling doaj-0a39fadaa8d84b71849e289e4ad23ed82020-11-25T02:00:19ZfasResearch Institute of Petroleum IndustryPizhūhish-i Naft2345-29002383-45282014-05-01247710010910.22078/pr.2014.359359شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبدهسید مصطفی جعفری‌راد0رضا آذین1شهریار عصفوری2روح اله فاتحی3دانشکده مهندسی نفت گاز و پتروشیمی، دانشگاه خلیج فارس، بخش مهندسی نفتدانشکده مهندسی نفت گاز و پتروشیمی، دانشگاه خلیج فارس، بخش مهندسی نفت2-دانشکده مهندسی نفت گاز و پتروشیمی، بخش مهندسی شیمی دانشگاه خلیج فارسدانشکده مهندسی، ‌بخش مهندسی مکانیک، دانشگاه خلیج فارسیکی از راه‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، ذخیره‌سازی و دفع این گازها در سفره‌های آب زیرزمینی می‌باشد. درک مفاهیم مربوط به فرآیند ذخیره‌سازی و مکانیزم‌های درگیر در فرآیند از قبیل جابه‌جایی طبیعی و میزان اثرگذاری آنها بر زمان لازم برای ذخیره‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از مکانیزم‌های تأثیرگذار در افزایش میزان حلالیت گاز CO<sub>2</sub> در فرآیند ذخیره‌سازی، وارد شدن پدیده جابه‌جایی طبیعی در سایر مکانیزم‌های درگیر در فرآیند می‌باشد. در این تحقیق، تزریق گاز دی‌اکسیدکربن (به عنوان مهم‌ترین جزء گازهای گلخانه‌ای) به سفره‌های آب زیرزمینی به صورت عددی شبیه‌سازی شده است. اثر میزان شوری محیط آبده تحت تزریق بر زمان شروع جابه‌جایی طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این کار، شش سناریو با محوریت تغییر درصد شوری آبده و ثابت نگه‌داشتن سایر متغیرهای درگیر در فرآیند مطالعه شده‌ است. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر مستقیم درصد شوری آبده بر زمان شروع جابه‌جایی طبیعی دی اکسید کربن محلول در آب است، به نحوی که با افزایش درصد شوری آبده، زمان وقوع جابه‌جایی طبیعی به تأخیر می‌افتد. در نتیجه، مقدار تجمعی گاز حل شده پس از زمان مشخص کمتر خواهد بود. <br />https://pr.ripi.ir/article_359_cc4b62afb6697140e97ae979cdb5c49e.pdfگازهای اسیدی‌ سازند آبدهتزریق گازجابه‌جایی طبیعیشوری
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author سید مصطفی جعفری‌راد
رضا آذین
شهریار عصفوری
روح اله فاتحی
spellingShingle سید مصطفی جعفری‌راد
رضا آذین
شهریار عصفوری
روح اله فاتحی
شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
Pizhūhish-i Naft
گازهای اسیدی
‌ سازند آبده
تزریق گاز
جابه‌جایی طبیعی
شوری
author_facet سید مصطفی جعفری‌راد
رضا آذین
شهریار عصفوری
روح اله فاتحی
author_sort سید مصطفی جعفری‌راد
title شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
title_short شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
title_full شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
title_fullStr شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
title_full_unstemmed شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
title_sort شبیه‌سازی جابجایی طبیعی در فرآیند دفع گازهای اسیدی به سازند آبده
publisher Research Institute of Petroleum Industry
series Pizhūhish-i Naft
issn 2345-2900
2383-4528
publishDate 2014-05-01
description یکی از راه‌های کاهش گازهای گلخانه‌ای در اتمسفر، ذخیره‌سازی و دفع این گازها در سفره‌های آب زیرزمینی می‌باشد. درک مفاهیم مربوط به فرآیند ذخیره‌سازی و مکانیزم‌های درگیر در فرآیند از قبیل جابه‌جایی طبیعی و میزان اثرگذاری آنها بر زمان لازم برای ذخیره‌سازی از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از مکانیزم‌های تأثیرگذار در افزایش میزان حلالیت گاز CO<sub>2</sub> در فرآیند ذخیره‌سازی، وارد شدن پدیده جابه‌جایی طبیعی در سایر مکانیزم‌های درگیر در فرآیند می‌باشد. در این تحقیق، تزریق گاز دی‌اکسیدکربن (به عنوان مهم‌ترین جزء گازهای گلخانه‌ای) به سفره‌های آب زیرزمینی به صورت عددی شبیه‌سازی شده است. اثر میزان شوری محیط آبده تحت تزریق بر زمان شروع جابه‌جایی طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این کار، شش سناریو با محوریت تغییر درصد شوری آبده و ثابت نگه‌داشتن سایر متغیرهای درگیر در فرآیند مطالعه شده‌ است. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر مستقیم درصد شوری آبده بر زمان شروع جابه‌جایی طبیعی دی اکسید کربن محلول در آب است، به نحوی که با افزایش درصد شوری آبده، زمان وقوع جابه‌جایی طبیعی به تأخیر می‌افتد. در نتیجه، مقدار تجمعی گاز حل شده پس از زمان مشخص کمتر خواهد بود. <br />
topic گازهای اسیدی
‌ سازند آبده
تزریق گاز
جابه‌جایی طبیعی
شوری
url https://pr.ripi.ir/article_359_cc4b62afb6697140e97ae979cdb5c49e.pdf
work_keys_str_mv AT sydmṣṭfyjʿfryrạd sẖbyhsạzyjạbjạyyṭbyʿydrfrậynddfʿgạzhạyạsydybhsạzndậbdh
AT rḍạậdẖyn sẖbyhsạzyjạbjạyyṭbyʿydrfrậynddfʿgạzhạyạsydybhsạzndậbdh
AT sẖhryạrʿṣfwry sẖbyhsạzyjạbjạyyṭbyʿydrfrậynddfʿgạzhạyạsydybhsạzndậbdh
AT rwḥạlhfạtḥy sẖbyhsạzyjạbjạyyṭbyʿydrfrậynddfʿgạzhạyạsydybhsạzndậbdh
_version_ 1724961364684832768