ارزیابی قدرت نانوذرات اکسید سریوم عامل دار شده با آپتامر ضد اینترلوکین 17 در کاهش التهاب مغزی و درجه بیماری در مدل موشی بیماری مالتیپل اسکلروزیس

• Main Authors: سید حسین حکمتی مقدم, علی جبالی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Sabzevar University of Medical Sciences 2018-05-01
• Series: Beyhagh
• Subjects: ام اس; نانوذرات; اکسید سریوم; آپتامر; مدل حیوانی
• Online Access: http://beyhagh.medsab.ac.ir/article_1106_3316d1057e93c0937fde1bc55587b98f.pdf
• ISSN: 2008-0328; 2423-8104

زمینه و هدف: بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری التهابی عصبی است که عامل ناتوانی جسمی در جوانان به ویژه در بانوان می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثر نانوذرات اکسید سریوم عامل دار شده با آپتامر ضد اینترلوکین 17 در کاهش التهاب مغزی و درجه بیماری در مدل موشی بیماری ام اس بود. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی بود و نخست، مدل بیماری با استفاده از عصاره های استخراجی شامل PLP و PBP ایجاد گردید. سپس نانوذرات اکسید سریوم عامل دار شده با آپتامر ضد اینترلوکین 17 سنتز و به مدل های حیوانی ایجاد شده تزریق گردید. بعد از ارزیابی حسی و حرکتی موش های مورد مطالعه، بیان نسبی ژن های التهابی (اینترلوکین 17 و اینترلوکین 10 و اینترلوکین 6 و اینترفرون گاما) در مغز ارزیابی شد. یافته ها: این مطالعه نشان داد که عصاره های PLP و MBP توانستند به خوبی مدل بیماری را به وجود آورند. نانوذرات اکسید سریوم عامل دار شده با آپتامر ضد اینترلوکین 17 نتوانست علایم را تا حدودی کاهش دهد اما توانست در برخی ژن ها مانند ژن اینترلوکین 17 و اینترلوکین 6 در هفته سوم تاثیر گذار باشد و التهاب را مقداری کاهش دهد. نتیجه گیری: از این مطالعه چنین می توان نتیجه گرفت که نانوذرات اکسید سریوم عامل دار شده با آپتامر ضد اینترلوکین 17 تاحدی می تواند جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد. این در حالیست که بایستی فارماکودینامیک و فارماکوسینتیک این نانودارو در مطالعات آینده مورد ارزیابی قرار گیرد.