تاثیر تمرینات ورزشی بر امنتین-1 و واسپین: مقایسه تمرینات استقامتی تداومی، مقاومتی دایره ای و اینتروال شدید در مردان جوان چاق
<strong>مقدمه و اهداف</strong><br /> امنتین-1 و واسپین آدیپوکاینهایی هستند که با بسیاری از عوامل خطرزای متابولیکی مرتبط هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی و مقایسه اثرات تمرینات استقامتی تداومی، مقاومتی دایرهای و تناوبی شدید بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 و واسپین مردان چاق بود.<br /&g...
Main Authors: | , , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
2019-12-01
|
Series: | Ṭibb-i Tavānbakhshī |
Subjects: | |
Online Access: | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100710_0e9f0aeff49de68e3f4f69cd90ac408b.pdf |
Summary: | <strong>مقدمه و اهداف</strong><br /> امنتین-1 و واسپین آدیپوکاینهایی هستند که با بسیاری از عوامل خطرزای متابولیکی مرتبط هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی و مقایسه اثرات تمرینات استقامتی تداومی، مقاومتی دایرهای و تناوبی شدید بر سطوح پلاسمایی امنتین-1 و واسپین مردان چاق بود.<br /> <strong>م</strong><strong>واد و روش ها</strong><br /> 44 مرد جوان چاق به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به طور تصادفی در گروه تمرینات استقامتی تداومی (11=n)، تمرینات اینتروال شدید (11=n) و تمرینات مقاومتی دایرهای (11=n) قرار داده شدند. تمرینات استقامتی تداومی با شدت 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام شد. همچنین تمرینات تناوبی شدید در شش وهلهی 3 دقیقهای دویدن با شدت 90 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام شد، در حالی که تمرینات مقاومتی دایرهای در 11 ایستگاه مقاومتی با شدت 20 درصد از یک تکرار بیشینه به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. نمونهگیری خون قبل و بعد از دوره تمرینات انجام شد و سطوح امنتین-1 و واسپین در پلاسما اندازهگیری شد. جهت مقایسه بین گروهها از آنالیز واریانس دوطرفه با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.<br /> <strong>یافته ها</strong><br /> نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه تمرینات تداومی استقامتی، تمرینات مقاومتی دایرهای و تمرینات اینتروال شدید در امنتین و واسپین وجود ندارد (05/0˃P). با این وجود، امنیتن-1 به طور معناداری در گروه تمرینات مقاومتی دایرهای (002/0=P) و اینتروال شدید (011/0=P) نسبت به کنترل افزایش یافت. همچنین واسپین به طور معناداری در گروه تمرینات مقاومتی دایرهای نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (029/0=P).<br /> <strong>نتیجه گیری</strong><br /> در نهایت میتوان گفت هیچکدام از تمرینات اینتروال شدید، استقامتی ممتد و مقاومتی دایرهای در بهبود امنیتن و واسپین ارجحیت ندارد، اگرچه آنها میتوانند سطوح هورمونهای مذکور را بعد از 12 هفته بهبود بخشند. |
---|---|
ISSN: | 2251-8401 2252-0414 |