مؤلف به مثابه مهمان متن نه روح متن (بر اساس رویکرد رولان ‌بارت به مفهوم مؤلف)

رولان‌بارت در سال 1968 در مقاله‌ای ـ که اکنون متن بسیار معروف و شناخته شده‌ای است ـ مرگ مؤلف را اعلام کرد. صراحت بیان این نظریه جسورانه باعث شد که برخی مفسرین آن را مرگ بر مؤلف تفسیر کنند. مرگ مؤلف یا مرگ بر مؤلف؟! آیا مؤلف بعد از خلق متن خود برای همیشه می‌میرد یا در نقش‌های تازه و تناسخ‌گونه به متن...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مرضیه پیراوی ونک, اعظم حکیم
Format: Article
Language:English
Published: University of Tabriz 2014-02-01
Series:Philosophical Investigations
Subjects:
Online Access:http://philosophy.tabrizu.ac.ir/article_974_1db69f02cd97b6913eb5411743b614b5.pdf
Description
Summary:رولان‌بارت در سال 1968 در مقاله‌ای ـ که اکنون متن بسیار معروف و شناخته شده‌ای است ـ مرگ مؤلف را اعلام کرد. صراحت بیان این نظریه جسورانه باعث شد که برخی مفسرین آن را مرگ بر مؤلف تفسیر کنند. مرگ مؤلف یا مرگ بر مؤلف؟! آیا مؤلف بعد از خلق متن خود برای همیشه می‌میرد یا در نقش‌های تازه و تناسخ‌گونه به متنش بازمی‌گردد؟ به نظر می‌رسد بارت میان مفهوم مؤلف و مخاطب مانند دو مفهوم خلق و خوانش، ارتباطی دو سویه برقرار کرده است. یعنی مؤلف می‌تواند بعد از خلق، در نقش مخاطبِ متنِ خود به آن بازگردد و مخاطب نیز با خوانش آن متن می‌تواند متن تازه‌ای را در نقش مؤلف خلق کند. از طرف دیگر نیز انگاره‌یا تصویر مؤلف به عنوان لایه‌ای دلالت‌زا در تأویل و خوانش یک متن همچنان حضور دارد. این حضور، حضوری متن‌گونه است و دیگر منشأ یا سرچشمه متن محسوب نمی‌شود. مقاله حاضر در نظر دارد با توصیف و تحلیل مباحث نظری بارت، بنیادهای مطالعاتی در حوزه گسترده هنر و ادبیات را روشن ساخته و در راستای پاسخ به سؤالات مطرح شده و یافتن جایگاه واقعی مؤلف در اندیشه او تلاش نماید.
ISSN:2251-7960
2423-4419