بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسبهای کاسپین، عرب و تالشی
نژادهای بومی به دلیل دارای بودن ویژگیهای منحصر به فرد، جزء ذخایر ژنتیکی کشور محسوب شده و شناخت بیشتر ساختار ژنتیکی آنها به حفظ و حراست آنها و تدوین برنامههای اصلاح نژادی کمک خواهد کرد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 136 رأس اسب از سه نژاد ایرانی (کاسپین، عرب و تالشی) با استفاده از 12 نشانگر ریزماهواره ت...
| Main Authors: | , , , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2019-08-01
|
| Series: | پژوهشهای علوم دامی ایران |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ijasr.um.ac.ir/article_36516_4071f67f6a55c049562e3ccb0a197cb1.pdf |
| Summary: | نژادهای بومی به دلیل دارای بودن ویژگیهای منحصر به فرد، جزء ذخایر ژنتیکی کشور محسوب شده و شناخت بیشتر ساختار ژنتیکی آنها به حفظ و حراست آنها و تدوین برنامههای اصلاح نژادی کمک خواهد کرد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 136 رأس اسب از سه نژاد ایرانی (کاسپین، عرب و تالشی) با استفاده از 12 نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن بین المللی ژنتیک حیوانی، مورد بررسی قرار گرفت. تمام نشانگرهای استفاده شده چند شکل بودند و نشانگرهای ASB17 با 12 آلل و HMS6 با 6 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را تولید کردند. بیشترین و کمترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب در نشانگرهای VHL20 (78/0) و ASB23 (62/0) محاسبه شد. میانگین شاخص شانون برای همه جایگاهها برابر با 72/1 به دست آمد. در نمودار فیلوژنی رسم شده با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA (14)، اسبهای کاسپین و تالشی در یک شاخه و اسبهای عرب در شاخه جداگانه قرار گرفت. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی در درون نژادهای بررسی شده وجود دارد و با توجه به جمعیت کم اسبهای تالشی و کاسپین، پیشنهاد میشود برنامههای اصلاح نژادی جهت بهبود کارایی و جلوگیری از انقراض آنها تا رسیدن به سطح امن طراحی و اجرا گردد. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-3106 2423-4001 |