بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی

نژادهای بومی به دلیل دارای بودن ویژگی­های منحصر به فرد، جزء ذخایر ژنتیکی کشور محسوب شده و شناخت بیشتر ساختار ژنتیکی آنها به حفظ و حراست آنها و تدوین برنامه­های اصلاح نژادی کمک خواهد کرد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 136 رأس اسب از سه نژاد ایرانی (کاسپین، عرب و تالشی) با استفاده از 12 نشانگر ریزماهواره ت...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: رضا سید شریفی, سجاد بادبرین, نعمت هدایت ایوریق, سیما ساور سفلی, جمال سیف دواتی, حسن خمیس آبادی
Format: Article
Language:fas
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2019-08-01
Series:پژوهشهای علوم دامی ایران
Subjects:
Online Access:https://ijasr.um.ac.ir/article_36516_4071f67f6a55c049562e3ccb0a197cb1.pdf
id doaj-300d0eb02c4640ffb89bcded30106be2
record_format Article
spelling doaj-300d0eb02c4640ffb89bcded30106be22021-04-07T03:56:26ZfasFerdowsi University of Mashhadپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31062423-40012019-08-0111222323210.22067/ijasr.v1397i1.6940836516بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشیرضا سید شریفی0سجاد بادبرین1نعمت هدایت ایوریق2سیما ساور سفلی3جمال سیف دواتی4حسن خمیس آبادی5دانشگاه محقق اردبیلیبخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایراندانشگاه محقق اردبیلیموسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایراندانشگاه محقق اردبیلیبخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایراننژادهای بومی به دلیل دارای بودن ویژگی­های منحصر به فرد، جزء ذخایر ژنتیکی کشور محسوب شده و شناخت بیشتر ساختار ژنتیکی آنها به حفظ و حراست آنها و تدوین برنامه­های اصلاح نژادی کمک خواهد کرد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 136 رأس اسب از سه نژاد ایرانی (کاسپین، عرب و تالشی) با استفاده از 12 نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن بین المللی ژنتیک حیوانی، مورد بررسی قرار گرفت. تمام نشانگرهای استفاده شده چند شکل بودند و نشانگرهای ASB17 با 12 آلل و HMS6 با 6 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را تولید کردند. بیشترین و کمترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب در نشانگرهای VHL20 (78/0) و ASB23 (62/0) محاسبه شد. میانگین شاخص شانون برای همه جایگاه­ها برابر با 72/1 به دست آمد. در نمودار فیلوژنی رسم شده با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA (14)، اسب­های کاسپین و تالشی در یک شاخه و اسب­های عرب در شاخه جداگانه قرار گرفت. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی در درون نژادهای بررسی شده وجود دارد و با توجه به جمعیت کم اسب­های تالشی و کاسپین، پیشنهاد می­شود برنامه­های اصلاح نژادی جهت بهبود کارایی و جلوگیری از انقراض آنها تا رسیدن به سطح امن طراحی و اجرا گردد.https://ijasr.um.ac.ir/article_36516_4071f67f6a55c049562e3ccb0a197cb1.pdfتنوع ژنتیکیروابط فیلوژنیاسب های تالشیکاسپین و عربنشانگرهای ریزماهواره
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author رضا سید شریفی
سجاد بادبرین
نعمت هدایت ایوریق
سیما ساور سفلی
جمال سیف دواتی
حسن خمیس آبادی
spellingShingle رضا سید شریفی
سجاد بادبرین
نعمت هدایت ایوریق
سیما ساور سفلی
جمال سیف دواتی
حسن خمیس آبادی
بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
پژوهشهای علوم دامی ایران
تنوع ژنتیکی
روابط فیلوژنی
اسب های تالشی
کاسپین و عرب
نشانگرهای ریزماهواره
author_facet رضا سید شریفی
سجاد بادبرین
نعمت هدایت ایوریق
سیما ساور سفلی
جمال سیف دواتی
حسن خمیس آبادی
author_sort رضا سید شریفی
title بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
title_short بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
title_full بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
title_fullStr بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
title_full_unstemmed بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
title_sort بررسی ساختار ژنتیکی و روابط فیلوژنی اسب‌های کاسپین، عرب و تالشی
publisher Ferdowsi University of Mashhad
series پژوهشهای علوم دامی ایران
issn 2008-3106
2423-4001
publishDate 2019-08-01
description نژادهای بومی به دلیل دارای بودن ویژگی­های منحصر به فرد، جزء ذخایر ژنتیکی کشور محسوب شده و شناخت بیشتر ساختار ژنتیکی آنها به حفظ و حراست آنها و تدوین برنامه­های اصلاح نژادی کمک خواهد کرد. در این پژوهش تنوع ژنتیکی 136 رأس اسب از سه نژاد ایرانی (کاسپین، عرب و تالشی) با استفاده از 12 نشانگر ریزماهواره توصیه شده توسط انجمن بین المللی ژنتیک حیوانی، مورد بررسی قرار گرفت. تمام نشانگرهای استفاده شده چند شکل بودند و نشانگرهای ASB17 با 12 آلل و HMS6 با 6 آلل به ترتیب بیشترین و کمترین تعداد آلل را تولید کردند. بیشترین و کمترین میزان هتروزیگوسیتی مورد انتظار به ترتیب در نشانگرهای VHL20 (78/0) و ASB23 (62/0) محاسبه شد. میانگین شاخص شانون برای همه جایگاه­ها برابر با 72/1 به دست آمد. در نمودار فیلوژنی رسم شده با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA (14)، اسب­های کاسپین و تالشی در یک شاخه و اسب­های عرب در شاخه جداگانه قرار گرفت. آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی در درون نژادهای بررسی شده وجود دارد و با توجه به جمعیت کم اسب­های تالشی و کاسپین، پیشنهاد می­شود برنامه­های اصلاح نژادی جهت بهبود کارایی و جلوگیری از انقراض آنها تا رسیدن به سطح امن طراحی و اجرا گردد.
topic تنوع ژنتیکی
روابط فیلوژنی
اسب های تالشی
کاسپین و عرب
نشانگرهای ریزماهواره
url https://ijasr.um.ac.ir/article_36516_4071f67f6a55c049562e3ccb0a197cb1.pdf
work_keys_str_mv AT rḍạsydsẖryfy brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
AT sjạdbạdbryn brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
AT nʿmthdạytạywryq brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
AT symạsạwrsfly brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
AT jmạlsyfdwạty brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
AT ḥsnkẖmysậbạdy brrsysạkẖtạrzẖntyḵywrwạbṭfylwzẖnyạsbhạyḵạspynʿrbwtạlsẖy
_version_ 1721536743098810368