بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت اسب‌های عرب ایرانی

• Main Authors: سروین جباری, محمدرضا مشایخی, علی حسن پور, بهزاد شیرمحمدلی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Ferdowsi University of Mashhad 2020-01-01
• Series: پژوهشهای علوم دامی ایران
• Subjects: اسب عرب; تنوع ژنتیکی; مولتی پلکسstr; pcr
• Online Access: https://ijasr.um.ac.ir/article_36648_2e8434e36acab3c2fd5eadfa47fcf36c.pdf

اسب حیوانی است که در طول تاریخ همواره کنار انسان بوده و در تشکیل تمدن بشری نقش مهمی داشته است. نژادهای متنوعی از این حیوان در سراسر جهان وجود دارد که ازلحاظ ظاهری با یکدیگر تفاوت دارند. امروزه پژوهشگران از نشانگرهای مولکولی مانند STR های معرفی‌شده از سوی انجمن ژنتیک حیوانات، جهت مطالعات ژنتیکی و تعیین اصل و نسب استفاده می‌کنند که می‌توانند خطاها را به حداقل برساند. در این مطالعه، تنوع ژنتیکی 50 راس اسب نژاد عرب موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور از نشانگرهای ریز­ماهواره پیشنهادی ISAG استفاده شد. این نشانگرها شامل ریز ماهواره‌های ASB17، LEX3، HMS1، CA425 می‌باشند. این جایگاه‌ها توسط روش مولتی­پلکس PCR با چهار جفت پرایمر نشان‌دار به رنگ فلورسانس تکثیر شدند. سپس اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الکتروفورز مویینه جداسازی و موردبررسی قرار گرفتند. پس از آنالیز داده‌ها، نتایج نشان داد که تعداد آلل‌های مشاهده‌شده برای هر جایگاه از 5 تا 9 آلل متغیر بود. بیشترین تعداد آلل مربوط به نشانگر LEX3 با 9 آلل بود و بیشترین مقدار هتروزیگوسیتی را نشانگر ASB17 دارا بود. جایگاه CA425 دارای 5 آلل بود که کمترین تعداد آلل در میان جایگاه‌های بررسی‌شده را داشت و جایگاه LEX3 دارای پایین‌ترین مقدار هتروزیگوسیتی بود. همچنین بیشترین مقدار PIC و نیز شاخص شانون برای جایگاه LEX3 و کمترین مقدار برای جایگاه CA425 مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان‌داد که تنوع ژنتیکی جمعیت اسب‌های عرب، فراوانی بسیار بالایی در مقایسه با سایر نژادهای اسب دارد.