بررسی عوامل مرتبط با هیپرناترمی در نوزادان ترم شیر مادرخوار دچار زردی

• Main Authors: حسن بسکابادی, عباس عبدالهی, غلامعلی معموری, حبیب الله اسماعیلی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Mashhad University of Medical Sciences 2013-08-01
• Series: Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān
• Subjects: دهیدراتاسیون; زردی; شیردهی; کاهش وزن; نوزاد; هیپرناترمی
• Online Access: http://ijogi.mums.ac.ir/article_1739_380efa9b0029055fd15862852597fe33.pdf
• ISSN: 1680-2993; 2008-2363

مقدمه: کاهش دریافت شیر طی روزهای اول تولد نوزاد، می تواند منجر به کاهش وزن، هیپرناترمی و تشدید زردی شود. مطالعات محدودی در مورد ارتباط زردی و هیپرناترمی انجام شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط هیپرناترمی و عوامل مؤثر بر آن در نوزادان ترم شیر مادر خوار با زردی با علت نامشخص انجام شد. روش‌کار: این مطالعه مقطعی و آینده نگر در سال های 1389-1387 بر روی 273 نوزاد دچار زردی با علت نامشخص بستری شده در بیمارستان قائم انجام شد. 226 نوزاد در گروه شاهد (سدیم کمتر از 150 میلی مول بر لیتر) و 47 نوزاد در گروه مورد (سدیم بیشتر یا مساوی 150 میلی مول بر لیتر) قرار گرفتند. مشخصات مادری، نوزادی و عوامل خطر در دو گروه مقایسه شد. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون،‌ تی مستقل و آنووا و ‌من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تعداد دفعات تغذیه، مشکلات مکیدن، تعداد دفعات ادرار،‌ نخستین زمان تغذیه، رفلکس ترشح شیر از پستان، ماستیت، سفت شدن پستان قبل از هر بار شیردهی، شل شدن پستان پس از هر بار شیردهی و وضعیت شیردهی بین دو گروه تفاوت معنی داری داشت (05/0>p). بین شدت کاهش وزن و شدت هیپرناترمی ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0>p). نتیجه‌گیری: ماستیت، عدم رفلکس ترشح شیر و وضعیت نامناسب شیردهی، تأخیر در شروع اولین تغذیه، دفعات تغذیه کمتر، دفعات کم ادرار و کاهش وزن بارز نوزاد از عوامل خطر هیپرناترمی نوزادی می باشند.