اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمیبود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، با پیگیری 2 ماهه بود. جامعه این مطالعه شامل تمام افراد با ناتوانی جسمی شهر تهران بود. نمونه شامل 22 نفر که به شیوه در دسترس از مؤس...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: وحیده دهاقین, محمدکاظم عاطف وحید, علی اصغر نژادفرید
Format: Article
Language:fas
Published: Allameh Tabataba'i University Press 2014-07-01
Series:Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
Subjects:
Online Access:http://jpe.atu.ac.ir/article_289_21389a3ef35bf8588e88e3d5a7121a29.pdf
id doaj-50d0e46c76e148da8147d6d148065f0b
record_format Article
spelling doaj-50d0e46c76e148da8147d6d148065f0b2020-11-25T01:03:10ZfasAllameh Tabataba'i University PressRavānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī2252-00312014-07-01414104126اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمیوحیده دهاقینمحمدکاظم عاطف وحیدعلی اصغر نژادفریدهدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمیبود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، با پیگیری 2 ماهه بود. جامعه این مطالعه شامل تمام افراد با ناتوانی جسمی شهر تهران بود. نمونه شامل 22 نفر که به شیوه در دسترس از مؤسسه رعد انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل با تعداد برابر (11 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه‌های افسردگی بک ویرایش دوم و اضطراب بک استفاده شد که آزمودنی‌های هر دو گروه قبل و بعد از آموزش آن‌ها را تکمیل کردند. آزمودنی‌‌های گروه آزمایش 3 ماه (12 جلسه هفتگی) مهارت‌های زندگی را آموزش دیدند که شامل مهارت‌های خودآگاهی، ارتباط مؤثر، روابط بین فردی، حل‌مسئله و تصمیم‌گیری، مقابله با خلق منفی و مدیریت استرس بودند. داده‏ها با آزمون‌های یومان ویتنی، T مستقل، تحلیل کوواریانس و اندازه‏گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزشمهارت‌های زندگی علائم اضطراب و افسردگی آزمودنی‌های گروه آزمایش را به طور معناداری کاهش داده (01/0≥P) است، درحالی‌که گروه کنترل هیچ تغییر معناداری را در پس‌آزمون و پیگیری نشان ندادند.بر اساس یافته‌ها می‌توان پیشنهاد کرد که برای کنترل اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی‌های جسمی از آموزش مهارت‌های زندگی استفاده کرد.http://jpe.atu.ac.ir/article_289_21389a3ef35bf8588e88e3d5a7121a29.pdfناتوانی جسمی؛ مهارت‏های زندگی؛ اضطراب؛ افسردگی
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author وحیده دهاقین
محمدکاظم عاطف وحید
علی اصغر نژادفرید
spellingShingle وحیده دهاقین
محمدکاظم عاطف وحید
علی اصغر نژادفرید
اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
ناتوانی جسمی؛ مهارت‏های زندگی؛ اضطراب؛ افسردگی
author_facet وحیده دهاقین
محمدکاظم عاطف وحید
علی اصغر نژادفرید
author_sort وحیده دهاقین
title اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
title_short اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
title_full اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
title_fullStr اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
title_full_unstemmed اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
title_sort اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمی
publisher Allameh Tabataba'i University Press
series Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
issn 2252-0031
publishDate 2014-07-01
description هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌‌های زندگی بر کاهش اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی جسمیبود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، با پیگیری 2 ماهه بود. جامعه این مطالعه شامل تمام افراد با ناتوانی جسمی شهر تهران بود. نمونه شامل 22 نفر که به شیوه در دسترس از مؤسسه رعد انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل با تعداد برابر (11 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه‌های افسردگی بک ویرایش دوم و اضطراب بک استفاده شد که آزمودنی‌های هر دو گروه قبل و بعد از آموزش آن‌ها را تکمیل کردند. آزمودنی‌‌های گروه آزمایش 3 ماه (12 جلسه هفتگی) مهارت‌های زندگی را آموزش دیدند که شامل مهارت‌های خودآگاهی، ارتباط مؤثر، روابط بین فردی، حل‌مسئله و تصمیم‌گیری، مقابله با خلق منفی و مدیریت استرس بودند. داده‏ها با آزمون‌های یومان ویتنی، T مستقل، تحلیل کوواریانس و اندازه‏گیری مکرر تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد آموزشمهارت‌های زندگی علائم اضطراب و افسردگی آزمودنی‌های گروه آزمایش را به طور معناداری کاهش داده (01/0≥P) است، درحالی‌که گروه کنترل هیچ تغییر معناداری را در پس‌آزمون و پیگیری نشان ندادند.بر اساس یافته‌ها می‌توان پیشنهاد کرد که برای کنترل اضطراب و افسردگی افراد با ناتوانی‌های جسمی از آموزش مهارت‌های زندگی استفاده کرد.
topic ناتوانی جسمی؛ مهارت‏های زندگی؛ اضطراب؛ افسردگی
url http://jpe.atu.ac.ir/article_289_21389a3ef35bf8588e88e3d5a7121a29.pdf
work_keys_str_mv AT wḥydhdhạqyn ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmhạrthạyzndgybrḵạhsẖạḍṭrạbwạfsrdgyạfrạdbạnạtwạnyjsmy
AT mḥmdḵạẓmʿạṭfwḥyd ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmhạrthạyzndgybrḵạhsẖạḍṭrạbwạfsrdgyạfrạdbạnạtwạnyjsmy
AT ʿlyạṣgẖrnzẖạdfryd ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmhạrthạyzndgybrḵạhsẖạḍṭrạbwạfsrdgyạfrạdbạnạtwạnyjsmy
_version_ 1725202088766472192