اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی
این تحقیق با هدف بررسی اثر گیرنده‌های محیطی هیستامین در حالات سیری و گرسنگی بر مصرف خوراک و آب، در جوجههای گوشتی انجام شد. 32 قطعه جوجه‌‌گوشتی یک روزه، تا 4 هفتگی به صورت گروهی پرورش یافتند، اما در هفته چهارم به صورت انفرادی نگهداری شدند. داده‌ها در قالب طرح اندازه‌گیری‌های تکرار شده در زمان تجزیه...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2017-08-01
|
| Series: | پژوهشهای علوم دامی ایران |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://ijasr.um.ac.ir/article_35797_334c5fec2251c410e0d8c0eec761a919.pdf |
| id |
doaj-56a736bc41634583a78a09e10b0a8903 |
|---|---|
| record_format |
Article |
| spelling |
doaj-56a736bc41634583a78a09e10b0a89032021-04-07T03:53:45ZfasFerdowsi University of Mashhadپژوهشهای علوم دامی ایران2008-31062423-40012017-08-0191738310.22067/ijasr.v9i1.5298935797اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتیصفورا صلاحی0جواد نصر1کیومرث امینی2سعید شالباف3دانشگاه آزاد اسلامی ساوهآزاد اسلامی ساوهآزاد اسلامی واحد ساوهدانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزیاین تحقیق با هدف بررسی اثر گیرنده‌های محیطی هیستامین در حالات سیری و گرسنگی بر مصرف خوراک و آب، در جوجههای گوشتی انجام شد. 32 قطعه جوجه‌‌گوشتی یک روزه، تا 4 هفتگی به صورت گروهی پرورش یافتند، اما در هفته چهارم به صورت انفرادی نگهداری شدند. داده‌ها در قالب طرح اندازه‌گیری‌های تکرار شده در زمان تجزیه واریانس شدند و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون LSMEANS صورت گرفت. تیمارها شامل کلرفنیرامین با مقادیر تزریقی40 میلی‌گرم بر کیلوگرم، فاموتیدین با مقادیر 5/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم، هیستامین با مقادیر یک میلی‌گرم بر کیلوگرم و سرم فیزیولوژی بودند که در سن 4 هفتگی جوجه‌ها با حجم تزریقی 5/0 میلی‌لیتر و بصورت داخل صفاقی تزریق شدند. نتایج نشان دادند که بین میزان دریافت خوراک در جوجههای گرسنه با جوجه‌هایی که دسترسی آزاد به خوراک داشتند، اختلاف معنی‌داری وجود دارد، به طوریکه، هیستامین در حالت گرسنگی و سیری موجب کاهش در مصرف خوراک شد، ولی تأثیر هیستامین در حالت سیری قابل ملاحظه‌تر بود. تزریق کلرفنیرامین در هر دو حالت گرسنگی و سیری، موجب کاهش مصرف خوراک شد. فاموتیدین در در حالت گرسنگی اثری بر میزان مصرف خوراک نداشت ولی حالت سیری موجب کاهش مصرف خوراک گردید. در رابطه با مصرف آب می‌توان گفت که کلرفنیرامین موجب کاهش مصرف آب پرندگان گردید در حالی که مهار گیرنده‌های H2 هیستامین توسط فاموتیدین، سبب افزایش مصرف آب در حالت گرسنگی و سیری شد. به طور کلی دو گیرنده H1 و H2 در میزان اشتها و دریافت خوراک و آب دخالت دارند.https://ijasr.um.ac.ir/article_35797_334c5fec2251c410e0d8c0eec761a919.pdfجوجههای گوشتیفاموتیدینکلرفنیرامینهیستامین |
| collection |
DOAJ |
| language |
fas |
| format |
Article |
| sources |
DOAJ |
| author |
صفورا صلاحی جواد نصر کیومرث امینی سعید شالباف |
| spellingShingle |
صفورا صلاحی جواد نصر کیومرث امینی سعید شالباف اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی پژوهشهای علوم دامی ایران جوجههای گوشتی فاموتیدین کلرفنیرامین هیستامین |
| author_facet |
صفورا صلاحی جواد نصر کیومرث امینی سعید شالباف |
| author_sort |
صفورا صلاحی |
| title |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| title_short |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| title_full |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| title_fullStr |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| title_full_unstemmed |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| title_sort |
اثرات گیرنده‌های مرکزی هیستامین و سیستم هیستامینرژیک بر میزان مصرف آب و خوراک در جوجههای گوشتی |
| publisher |
Ferdowsi University of Mashhad |
| series |
پژوهشهای علوم دامی ایران |
| issn |
2008-3106 2423-4001 |
| publishDate |
2017-08-01 |
| description |
این تحقیق با هدف بررسی اثر گیرنده‌های محیطی هیستامین در حالات سیری و گرسنگی بر مصرف خوراک و آب، در جوجههای گوشتی انجام شد. 32 قطعه جوجه‌‌گوشتی یک روزه، تا 4 هفتگی به صورت گروهی پرورش یافتند، اما در هفته چهارم به صورت انفرادی نگهداری شدند. داده‌ها در قالب طرح اندازه‌گیری‌های تکرار شده در زمان تجزیه واریانس شدند و مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون LSMEANS صورت گرفت. تیمارها شامل کلرفنیرامین با مقادیر تزریقی40 میلی‌گرم بر کیلوگرم، فاموتیدین با مقادیر 5/2 میلی‌گرم بر کیلوگرم، هیستامین با مقادیر یک میلی‌گرم بر کیلوگرم و سرم فیزیولوژی بودند که در سن 4 هفتگی جوجه‌ها با حجم تزریقی 5/0 میلی‌لیتر و بصورت داخل صفاقی تزریق شدند. نتایج نشان دادند که بین میزان دریافت خوراک در جوجههای گرسنه با جوجه‌هایی که دسترسی آزاد به خوراک داشتند، اختلاف معنی‌داری وجود دارد، به طوریکه، هیستامین در حالت گرسنگی و سیری موجب کاهش در مصرف خوراک شد، ولی تأثیر هیستامین در حالت سیری قابل ملاحظه‌تر بود. تزریق کلرفنیرامین در هر دو حالت گرسنگی و سیری، موجب کاهش مصرف خوراک شد. فاموتیدین در در حالت گرسنگی اثری بر میزان مصرف خوراک نداشت ولی حالت سیری موجب کاهش مصرف خوراک گردید. در رابطه با مصرف آب می‌توان گفت که کلرفنیرامین موجب کاهش مصرف آب پرندگان گردید در حالی که مهار گیرنده‌های H2 هیستامین توسط فاموتیدین، سبب افزایش مصرف آب در حالت گرسنگی و سیری شد. به طور کلی دو گیرنده H1 و H2 در میزان اشتها و دریافت خوراک و آب دخالت دارند. |
| topic |
جوجههای گوشتی فاموتیدین کلرفنیرامین هیستامین |
| url |
https://ijasr.um.ac.ir/article_35797_334c5fec2251c410e0d8c0eec761a919.pdf |
| work_keys_str_mv |
AT ṣfwrạṣlạḥy ạtẖrạtgyrndhhạymrḵzyhystạmynwsystmhystạmynrzẖyḵbrmyzạnmṣrfậbwkẖwrạḵdrjwjhhạygwsẖty AT jwạdnṣr ạtẖrạtgyrndhhạymrḵzyhystạmynwsystmhystạmynrzẖyḵbrmyzạnmṣrfậbwkẖwrạḵdrjwjhhạygwsẖty AT ḵywmrtẖạmyny ạtẖrạtgyrndhhạymrḵzyhystạmynwsystmhystạmynrzẖyḵbrmyzạnmṣrfậbwkẖwrạḵdrjwjhhạygwsẖty AT sʿydsẖạlbạf ạtẖrạtgyrndhhạymrḵzyhystạmynwsystmhystạmynrzẖyḵbrmyzạnmṣrfậbwkẖwrạḵdrjwjhhạygwsẖty |
| _version_ |
1721536878623064064 |