مطالعه همراهی پلی‌مورفیسم‌های rs2249863 و rs1233334 بالادست ژن HLA-G با سقط مکرر در جمعیت زنان شمال غرب ایران در بازه زمانی 1397 الی 1398

مقدمه: از جمله دلایل احتمالی برای سقط­های مکرر با علت نامشخص، وجود پلی‌مورفیسم‌های ژنی می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و همراهی پلی‌مورفیسم­های rs1233334 و rs2249863 بالادست ژن HLA-G با سقط مکرر خودبه‌خودی در جمعیت زنان شمال‌ غرب ایران انجام شد. روش­کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال‌های 9...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: لیلی خاصوانی, دکتر محمد خلج کندری, بهارک ابراهیمی بهنام
Format: Article
Language:fas
Published: Mashhad University of Medical Sciences 2020-12-01
Series:Majallah-i Zanān, Māmā̓ī va Nāzā̓ī-i Īrān
Subjects:
Online Access:https://ijogi.mums.ac.ir/article_17489_072b4f6538417664f2785c36a2f855e5.pdf
Description
Summary:مقدمه: از جمله دلایل احتمالی برای سقط­های مکرر با علت نامشخص، وجود پلی‌مورفیسم‌های ژنی می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی و همراهی پلی‌مورفیسم­های rs1233334 و rs2249863 بالادست ژن HLA-G با سقط مکرر خودبه‌خودی در جمعیت زنان شمال‌ غرب ایران انجام شد. روش­کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال‌های 98-1397 بر روی 160 نفر از زنان مراجعه‌کننده از منطقه شمال غرب ایران به مرکز ناباروری مادر واقع در شهر تبریز انجام گرفت. 80 نفر از آنها با سابقه سقط مکرر خودبه‌خودی (حداقل 2 سقط) به عنوان گروه آزمایش و 80 نفر دیگر دارای حداقل یک فرزند و بدون سابقه سقط به‌عنوان گروه کنترل بودند. پس از تهیه نمونه خون محیطی از آنها، DNA ژنومی استخراج و پلی‌مورفیسم­های مذکور به کمک PCR و تکنیک Sequencing بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون فیشر انجام شد. میزان p‌ کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته­ها: فراوانی­های­ آلل G و ژنوتیپ GG جایگاه پلی‌مورفیسم rs2249863 بین دو گروه بیمار و کنترل تفاوت آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<). در مورد جایگاه پلی‌مورفیسم rs1233334، فراوانی­های آلل C و ژنوتیپ CC هرچند بین دو گروه بیمار و کنترل متفاوت بودند، اما این تفاوت‌ها از نظر آماری معنی‌دار نبودند (05/0p>). همچنین بررسی هاپلوتایپی دو جایگاه، شایع‌ترین هاپلوتایپ را هاپلوتایپ CG مشخص کرد که فراوانی آن بین گروه­های بیمار و کنترل از نظر آماری معنی‌دار بود (05/0p<). نتیجه­گیری: پلی‌مورفیسم rs2249863 و هاپلوتایپ CG جایگاه‌های rs2249863 و  rs1233334با اختلال سقط مکرر خودبه‌خودی در جمعیت مورد مطالعه همراهی نشان می‌دهند و می‌توان آنها را به‌عنوان فاکتور خطر بالقوه در نظر گرفت. کلمات کلیدی: پلی‌مورفیسم rs2249863 و rs1233334، سقط مکرر خودبه‌خودی، HLA-G
ISSN:1680-2993
2008-2363