بررسی کیفیت شرح حال بیماران ترومایی بخش اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان ارومیه

• Main Authors: Gholamreza Faridaalaee, Behzad Boushehri, Neda Mohammadi, Omid Safari
• Format: Article
• Language: English
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2015-01-01
• Series: طب اورژانس ایران
• Subjects: تروما؛ پرونده پزشکی؛ خطای پزشکی؛ تشخیص
• Online Access: https://journals.sbmu.ac.ir/iranjem/article/view/7456
• ISSN: 2383-3645

مقدمه: شیوه صحیح تکمیل پرونده ها تاثیر قابل توجهی در کاهش میزان خطای پزشکی داشته و باعث تشخیص صحیح و درمان به موقع بیماران می شود. پرونده پزشکی منبع مهم اطلاعاتی در مورد بیمار، بیماری، عملکرد پزشک و تشخیص و درمان صحیح وی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی کیفیت شرح حال پرونده بیماران ترومایی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه انجام شده است. روش کار: در یک مطالعه مقطعی، پرونده بالینی بیماران ترومایی مراجعه کننده به بخش اورژانس بيمارستان امام خميني (ره) شهرستان ارومیه طی آبان ماه سال 1392 با هدف بررسی میزان و کیفیت تکمیل پرونده ها مورد بررسی قرار گرفت.  پرونده بالینی کلیه بیماران از نظر ثبت دقیق مکانیسم تروما؛ اندازه، محل و عمق تشریحی ضایعات جلدی؛ ثبت علائم حیاتی؛ برنامه تشخیصی و  درمانی مورد ارزیابی و استخراج اطلاعات قرار گرفت. بر اساس سیستم تقسیم بندی و امتیاز دهی لیکرت، کیفیت ثبت اطلاعات به سه وضعیت ثبت نشده، ثبت شده با کیفیت مطلوب و ثبت شده با کیفیت نامطلوب تقسیم بندی شد. اطلاعات مذکور در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. يافته ها: در این پژوهش پرونده 795 بیمار ترومایی بستری شده در بخش اورژانس مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت (66/7 مرد). بیشترین میزان ثبت کامل اطلاعات مربوط به مکانیسم تروما (92/5 درصد) و کمترین آن مربوط به برنامه تشخیصی (9 درصد) بود. بیشترین میزان ثبت ناقص اطلاعات نیز به ترتیب مربوط به محل ضایعات حاصل از تروما (7/71 درصد)، تعداد ضایعات (34 درصد) و عمق تشریحی و شدت تروما (34 درصد) بود. بیشترین موارد عدم ثبت اطلاعات مربوط به برنامه تشخیصی(91 درصد) گزارش گردید. در 142 (17/8 درصد) پرونده فقط 1 مورد، در 241 (30/3 درصد) پرونده 2 مورد و در 277 (34/8 درصد) پرونده 3 مورد از آیتم ها ناقص ثبت شده بود و ثبت اطلاعات در 135 (16/9 درصد) پرونده در تمامی موارد ناقص بود. در کل در 82 درصد پرونده ها یک تا چند نقص در ثبت موارد مورد نظر وجود داشت. نتيجه گيری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر، وضعیت و کیفیت ثبت اطلاعات مربوط به بیماران ترومایی در واحد اورژانس مورد مطالعه در سطح چندان مطلوبی قرار نداشت. بطوریکه بیشترین میزان ثبت ناقص اطلاعات مربوط به محل ضایعات حاصل ازتروما و بیشترین میزان عدم ثبت اطلاعات مربوط به برنامه تشخیصی بود.