مقایسه وضعیت راستای ستون فقرات و لگن و عملکرد عضلات کف لگن در زنان با و بدون افتادگی احشاء لگنی

• Main Authors: محبوبه همایون زاده آهنگر, فریده دهقان منشادی, شهناز برات, علیرضا اکبرزاده باغبان
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2015-12-01
• Series: Ṭibb-i Tavānbakhshī
• Subjects: افتادگی احشاء لگنی; راستای ستون فقرات; عملکرد عضلات کف لگن
• Online Access: http://medrehab.sbmu.ac.ir/pdf_1100226_e68c91368e9d8f48534def65b7264902.html

مقدمه و اهداف افتادگی احشاء لگنی یکی از انواع اختلالات کف لگن و عارضه ای است که کیفیت زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به شیوع نسبتا بالای افتادگی احشاء لگنی در زنان و لزوم بررسی تاثیر عوامل مستعد کننده این بیماری در جوامع مختلف، این تحقیق با هدف مقایسه وضعیت راستای ستون فقرات و لگن و عملکرد عضلات کف لگن در زنان با و بدون افتادگی احشاء لگنی انجام شد. مواد و روش­ها در مجموع 60 نفر، با روش نمونه گیری غیر تصادفی متوالی در این مطالعه توصیفی-تحلیلی که به روش مقطعی انجام شد، شرکت کردند. 30 زن مبتلا به افتادگی احشاء لگنی درجه 2 و 2 به بالا با توجه به معیارهای لحاظ شده، از بین بیماران مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله روحانی بابل به عنوان گروه مورد  و 30 زن از مراجعین همان بیمارستان که درجه افتادگی آن ها صفر و یا یک بود به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از گرفتن اطلاعات جمعیت شناختی و سوابق پزشکی، بررسی بالینی شامل ارزیابی وضعیت پوسچرال ستون فقرات، سطح تون واژینال و مقادیر قدرت و استقامت عضلات کف لگن انجام شد. یافته ها بین دو گروه تفاوت معنی داری از لحاظ وجود کایفوز پشتی  (98/0P= ) و شیب لگن  (06/0=P)  وجود نداشت. ولی مقادیر زوایای لوردوز کمری و سطح تون واژینال ، قدرت و استقامت عضلات کف لگن درزنان مبتلا به افتادگی احشاء لگنی کمتر از زنان بدون این عارضه بود (05/0>P) . نتیجه گیری کاهش لوردوز کمری به عنوان یکی از عوامل خطرزای احتمالی در بیماران با افتادگی احشاء لگنی باید در نظر گرفته شود و مطابق نتایج این مطالعه، احتمال افزایش کایفوز و تیلت خلفی لگن در زنان با افتادگی احشاء لگنی، در یک جامعه بزرگتر آماری، می رود. همچنین در ارایه خدمات درمانی به این بیماران بر تقویت عضلات کف لگن تاکید می شود.