تاثیر هشت هفته تمرین با تخته تعادل بر حس عمقی، دامنه حرکتی و قدرت عضلانی مچ پای دختران کاراته کا

• Main Authors: مینا خسروی کویز, نادر رهنما, منصور صاحب الزمانی
• Format: Article
• Language: English
• Published: Mashhad university of medical Sciences 2017-06-01
• Series: Journal of Paramedical Science and Rehabilitation
• Subjects: کاراته; مچ پا; دامنه حرکتی; حس عمقی; قدرت عضلانی; تخته تعادل
• Online Access: http://jpsr.mums.ac.ir/article_8703_02ed7b907cd1cce077311b60f4db2ddf.pdf
• ISSN: 2322-5238; 2345-2730

هدف: گیرنده‌های عمقی، اطلاعات مفصل و عضله را از طریق اعصاب حسی به مراکز عصبی مرکزی منتقل می‌کنند، و آنچه باعث بهبود ثبات و پیشگیری از آسیب می‌شود، هماهنگی عصبی عضلانی است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین با تخته تعادل بر حس عمقی، دامنه حرکتی و قدرت  عضلانی مچ پای دختران کاراته کار بود. روش بررسی: در پژوهش نیمه تجربی حاضر تعداد 25 نفر از دختران کاراته باز استان کرمان به صورت داوطلبانه انتخاب و به دو گروه  تجربی 13 نفر (سن 2/2± 12/8 سال، قد15/1±150 سانتیمتر، و وزن 7/2± 40/3 کیلوگرم) و کنترل 12 نفر (سن 2/1± 13/5 سال، قد 12/2± 154/6 سانتیمتر، و وزن 10/7± 44/2 کیلوگرم) تقسیم شدند. حس عمقی (Goniometer with Pedal)،دامنه حرکتی(Universal Goniometer)، ، قدرت عضلانی (Lafayette Manual MuscleTesting System)  مچ پای کاراته بازها، قبل و بعد از 8 هفته تمرین در چهار جهت (dorsiflection، Plantarflexion ، Aversion ، Inversion) مورد ارزیابی قرار گرفت. گروه کنترل به تمرینات کاتا ادامه دادند، در حالی که گروه تجربی 8 هفته تمرینات تخته تعادل را 3 جلسه در هفته، به مدت 30 دقیقه به اضافه ی تمرینات کاتا انجام دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل آزمون شاپیروویلک و تی همبسته در سطح معناداری کمتر از (0/05≥p)  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که بهبود معناداری در حس عمقی (dorsiflection، Plantarflexion ، Aversion ،Invertion)، دامنه حرکتی (dorsiflection، Aversion ،Invertion)، قدرت عضلانی (dorsiflection، Plantarflexion ، Aversion ، Inversion)گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین یافت شد (0/05≥p). در حالی که در گروه کنترل بهبود معناداری مشاهده نگردید (0/05p≤). همچنین بهبود معناداری در دامنه حرکتی Plantarflexion مچ پا در نمونه­های گروه تجربی و کنترل بین پیش و پس از هشت هفته تمرین دیده نشد (0/05≥p). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر چنین به نظر می‌رسد که تمرین با تخته تعادل بر بهبود متغیرهای عصبی-عضلانی موثر است و می‌تواند به عنوان یک مداخله تاثیرگذار در پیشگیری و کاهش آسیب مورد توجه قرارگیرد.