ارزیابی شرایط خشکسالی در استان سیستان و بلوچستان طیّ (1410- 1391) با استفاده از ریز مقیاس نمایی داده های مدل گردش عمومی جو
در چند دهه اخیر افزایش دمای زمین باعث بر هم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گستردهای را در اغلب نواحی کره زمین موجب گردیده است که از آن به عنوان تغییر اقلیم یاد میشود. هدف این مطالعه، پیشبینی تغییرات اقلیمی استان سیستان و بلوچستان با استفاده از ریز مقیاس نمایی آماری است که در آن...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح
2015-05-01
|
Series: | اطلاعات جغرافیایی |
Subjects: | |
Online Access: | http://www.sepehr.org/article_14011_014412f437ee60f5dbf07bcb3ce466ec.pdf |
Summary: | در چند دهه اخیر افزایش دمای زمین باعث بر هم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گستردهای را در اغلب نواحی کره زمین موجب گردیده است که از آن به عنوان تغییر اقلیم یاد میشود. هدف این مطالعه، پیشبینی تغییرات اقلیمی استان سیستان و بلوچستان با استفاده از ریز مقیاس نمایی آماری است که در آن دادههای سناریوی A2 مدل گردش عمومی جو ECHO-G اجرا میشود. برای ارزیابی، تغییرات اقلیمی و خشکسالی استان سیستان و بلوچستان در دوره آماری 1391تا 1410 توسط مدل LARS-WG ریز مقیاس شدند. در این مطالعه از دادههای دمای کمینه، دمای بیشینه، تابش و بارش مدل ECHO-G و دادههای واقعی 7 ایستگاه استان شامل چابهار، ایرانشهر، خاش، سراوان، زابل، زهک و زاهدان استفاده شده است.نتایج کلی بررسیها برای دوره مذکور گویای افزایش 8 درصدی بارش در استان و کاهش تعداد روزهای یخبندان و افزایش میانگین سالانه دما در حدود 3/0 درجه سلسیوس میباشد. بیشترین افزایش ماهانه دما مربوط به فصل زمستان به میزان 9/0 درجه سلسیوس خواهد بود. همچنین تعداد روزهای خشک در شهرستان سراوان افزایش و در بقیه شهرستانها کاهش مییابد و بطور کلی خشکسالیهای این استان در دوره 1410-1391 کاهش مییابد. |
---|---|
ISSN: | 2588-3860 2588-3879 |