روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده
در این پژوهش روند تغییرات ردپای اکولوژیکی غذا و کل، ظرفیت زیستی و کمبود اکولوژیکی ایران در فاصله سالهای 1392-1370 شمسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بر اساس روندهای بدست آمده مقدار این شاخصها برای سال 1404 شمسی پیشبینی شد. نتایج نشان داد که ردپای کل و ردپای غذای کشور در طی دوره مطالعه به ترتیب...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Ferdowsi University of Mashhad
2018-04-01
|
Series: | بوم شناسی کشاورزی |
Subjects: | |
Online Access: | https://agry.um.ac.ir/article_36694_59d5f58e64de0ce6f6459b512ba687f4.pdf |
id |
doaj-7712ca7d5e3f4150943ebb44ac3bfc33 |
---|---|
record_format |
Article |
spelling |
doaj-7712ca7d5e3f4150943ebb44ac3bfc332021-04-07T04:44:57ZfasFerdowsi University of Mashhadبوم شناسی کشاورزی2008-77132423-42812018-04-011041035105010.22067/jag.v10i4.4052536694روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آیندهمهدی نصیری محلاتی0علیرضا کوچکی1سرور خرم دل2دانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددانشگاه فردوسی مشهددر این پژوهش روند تغییرات ردپای اکولوژیکی غذا و کل، ظرفیت زیستی و کمبود اکولوژیکی ایران در فاصله سالهای 1392-1370 شمسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بر اساس روندهای بدست آمده مقدار این شاخصها برای سال 1404 شمسی پیشبینی شد. نتایج نشان داد که ردپای کل و ردپای غذای کشور در طی دوره مطالعه به ترتیب به میزان 3/3 و 9/2 درصد در سال افزایش یافته و با تداوم این روند تا سال 1404 شمسی بهترتیب به 34/3 و 05/1 هکتار جهانی به ازاء هر نفر خواهند رسید. ظرفیت زیستی کشور در سال 1392 معادل 82/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر بدست آمد که کمتر از ظرفیت زیستی جهان (8/1 هکتار جهانی بر نفر) و میانگین خاورمیانه و آسیای مرکزی (92/0 هکتار جهانی بر نفر) میباشد. از کل ظرفیت زیستی کشور 47% مربوط به اراضی زراعی و 30 درصد مربوط به جنگلها و مراتع میباشد. تغییرات زمانی ظرفیت زیستی کشور روندی افزایشی با شیبی اندک دارد و پیشبینی میشود که تا سال 1404 شمسی به 85/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر برسد. کمبود اکولوژیکی کشور (تفاضل ردپای اکولوژیکی از ظرفیت زیستی) که در سال 1370 معادل 7/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر بوده با رشد سالانه 9/5 درصدی در سال 1392 شمسی به 9/1 هکتار جهانی رسید و پیشبینی میشود که تا سال 1404 شمسی به 5/2 هکتار جهانی به ازاء هر نفر افزایش یابد. تعادل بین میزان مصرف و تولید مواد غذایی و ردپای غذای کشور در سال 1404 شمسی بر اساس چهار سناریو مبتنی بر مقادیر مختلف مصرف فرآوردههای دامی (گوشت و لبنیات) مورد ارزیابی قرار گرفت. در تمامی سناریوها با افزایش مصرف فرآوردههای دامی عدم تعادل بین تولید و مصرف شدیدتر شد و در نتیجه شاخص خودکفایی غذایی کشور کاهش و ردپای غذا افزایش یافت. نتایج نشان داد که افزایش کارآیی مصرف منابع (آب و نیتروژن) به میزان 20% نسبت به مقدار فعلی باعث بهبود شاخص خود کفایی شده و ردپای اکولوژیکی غذا را در کلیه سناریوهای آینده به میزان قابل توجهی کاهش خواهد داد.https://agry.um.ac.ir/article_36694_59d5f58e64de0ce6f6459b512ba687f4.pdfخودکفایی غذاییضریب جینیظرفیت زیستیکمبود اکولوژیکی |
collection |
DOAJ |
language |
fas |
format |
Article |
sources |
DOAJ |
author |
مهدی نصیری محلاتی علیرضا کوچکی سرور خرم دل |
spellingShingle |
مهدی نصیری محلاتی علیرضا کوچکی سرور خرم دل روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده بوم شناسی کشاورزی خودکفایی غذایی ضریب جینی ظرفیت زیستی کمبود اکولوژیکی |
author_facet |
مهدی نصیری محلاتی علیرضا کوچکی سرور خرم دل |
author_sort |
مهدی نصیری محلاتی |
title |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
title_short |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
title_full |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
title_fullStr |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
title_full_unstemmed |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
title_sort |
روند تغییرات زمانی ردپای اکولوژیکی غذا در ایران و ارزیابی سناریوهای آینده |
publisher |
Ferdowsi University of Mashhad |
series |
بوم شناسی کشاورزی |
issn |
2008-7713 2423-4281 |
publishDate |
2018-04-01 |
description |
در این پژوهش روند تغییرات ردپای اکولوژیکی غذا و کل، ظرفیت زیستی و کمبود اکولوژیکی ایران در فاصله سالهای 1392-1370 شمسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بر اساس روندهای بدست آمده مقدار این شاخصها برای سال 1404 شمسی پیشبینی شد. نتایج نشان داد که ردپای کل و ردپای غذای کشور در طی دوره مطالعه به ترتیب به میزان 3/3 و 9/2 درصد در سال افزایش یافته و با تداوم این روند تا سال 1404 شمسی بهترتیب به 34/3 و 05/1 هکتار جهانی به ازاء هر نفر خواهند رسید. ظرفیت زیستی کشور در سال 1392 معادل 82/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر بدست آمد که کمتر از ظرفیت زیستی جهان (8/1 هکتار جهانی بر نفر) و میانگین خاورمیانه و آسیای مرکزی (92/0 هکتار جهانی بر نفر) میباشد. از کل ظرفیت زیستی کشور 47% مربوط به اراضی زراعی و 30 درصد مربوط به جنگلها و مراتع میباشد. تغییرات زمانی ظرفیت زیستی کشور روندی افزایشی با شیبی اندک دارد و پیشبینی میشود که تا سال 1404 شمسی به 85/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر برسد. کمبود اکولوژیکی کشور (تفاضل ردپای اکولوژیکی از ظرفیت زیستی) که در سال 1370 معادل 7/0 هکتار جهانی به ازاء هر نفر بوده با رشد سالانه 9/5 درصدی در سال 1392 شمسی به 9/1 هکتار جهانی رسید و پیشبینی میشود که تا سال 1404 شمسی به 5/2 هکتار جهانی به ازاء هر نفر افزایش یابد. تعادل بین میزان مصرف و تولید مواد غذایی و ردپای غذای کشور در سال 1404 شمسی بر اساس چهار سناریو مبتنی بر مقادیر مختلف مصرف فرآوردههای دامی (گوشت و لبنیات) مورد ارزیابی قرار گرفت. در تمامی سناریوها با افزایش مصرف فرآوردههای دامی عدم تعادل بین تولید و مصرف شدیدتر شد و در نتیجه شاخص خودکفایی غذایی کشور کاهش و ردپای غذا افزایش یافت. نتایج نشان داد که افزایش کارآیی مصرف منابع (آب و نیتروژن) به میزان 20% نسبت به مقدار فعلی باعث بهبود شاخص خود کفایی شده و ردپای اکولوژیکی غذا را در کلیه سناریوهای آینده به میزان قابل توجهی کاهش خواهد داد. |
topic |
خودکفایی غذایی ضریب جینی ظرفیت زیستی کمبود اکولوژیکی |
url |
https://agry.um.ac.ir/article_36694_59d5f58e64de0ce6f6459b512ba687f4.pdf |
work_keys_str_mv |
AT mhdynṣyrymḥlạty rwndtgẖyyrạtzmạnyrdpạyạḵwlwzẖyḵygẖdẖạdrạyrạnwạrzyạbysnạrywhạyậyndh AT ʿlyrḍạḵwcẖḵy rwndtgẖyyrạtzmạnyrdpạyạḵwlwzẖyḵygẖdẖạdrạyrạnwạrzyạbysnạrywhạyậyndh AT srwrkẖrmdl rwndtgẖyyrạtzmạnyrdpạyạḵwlwzẖyḵygẖdẖạdrạyrạnwạrzyạbysnạrywhạyậyndh |
_version_ |
1721536554242932736 |