نگاهی جامعه شناختی به کنش گفتار انتقاد در زبان فارسی

زبان، تجلی‌گاه فرهنگ و افکار افراد یک جامعه است و با بررسی زبان می‌توان به مطالعه رابطۀ متقابل زبان، تفکر و فرهنگ دست یافت و از نظام فکری و فرهنگی یک جامعه آگاه شد. بر این مبنا، این پژوهش  بر آن است تا به بررسی کنش‌گفتار انتقاد در زبان فارسی بپردازد. مقاله حاضر، به بررسی این راهبردها در کنش گفتار ان...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: نورالدین یوسفی, سامان عبادی, فرخنده پورسیاه
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2018-08-01
Series:زبان پژوهی
Subjects:
Online Access:http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2441_871f40fc307afd9104cec481ac1a6d6b.pdf
Description
Summary:زبان، تجلی‌گاه فرهنگ و افکار افراد یک جامعه است و با بررسی زبان می‌توان به مطالعه رابطۀ متقابل زبان، تفکر و فرهنگ دست یافت و از نظام فکری و فرهنگی یک جامعه آگاه شد. بر این مبنا، این پژوهش  بر آن است تا به بررسی کنش‌گفتار انتقاد در زبان فارسی بپردازد. مقاله حاضر، به بررسی این راهبردها در کنش گفتار انتقاد می­پردازد. به این منظور، از آزمون تکمیل گفتمان استفاده شد و پاسخ­های جمع‌آوری­شده از 200 شرکت‌کننده، با استفاده از چهارچوب راهبردهای بیان و تعدیل انتقاد گوئن (Nguyen, 2005, 2013) مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفت. شیوة انتقاد، به موقعیت و فاصلة اجتماعی و نیز جنسیت افراد شرکت‌کننده در تعامل بستگی دارد، اما جنسیت تأثیر بر نحوة بیان و تعدیل انتقاد در مقایسه با دو متغیر دیگر بیشتر است. بررسی ارتباط جنسیت و راهبردها نشان می­دهد که این کنش‌گفتار در بین زن­ها بیشتر از مردها تعدیل می­شود. یافته­های پژوهش نمایان­گر است که انتقاد برخلاف دیدگاه رایج، همیشه یک کنش‌گفتار منفی نیست. بلکه افراد در تعامل­های اجتماعی می‌توانند با استفاده از کنش‌گفتارهای دیگر مانند تعارف، تعریف، عذرخواهی و تعدیل­کننده­هایی مانند خوش­زبانی­ها و توجیه­کننده­ها تأثیر منفی این کنش‌گفتار را کاهش دهند، به‌گونه‌ای که انتقاد مفید بوده و در بین آن­ها هم­بستگی[1] ایجاد کند. از یافته­های پژوهش می‌توان در بررسی­های تطبیقی بینافرهنگی و مسائل آموزش زبان بهره گرفت.   [1] solidarity
ISSN:2008-8833
2538-1989