بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی

بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی   حدائق رضایی[1] عادل رفیعی[2] تاریخ دریافت: 27/9/91                                                                                                    تاریخ تصویب: 26/9/92                                                                 ...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: حدائق رضایی, عادل رفیعی
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2016-05-01
Series:زبان پژوهی
Subjects:
Online Access:http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2281_0363873350e3451d071748ad93eeac59.pdf
id doaj-7d9ecd5f2eb24e2796dc77f3d1f347c5
record_format Article
spelling doaj-7d9ecd5f2eb24e2796dc77f3d1f347c52020-11-24T21:47:48ZfasAlzahra Universityزبان پژوهی2008-88332538-19892016-05-0181810312210.22051/jlr.2016.22812281بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعیحدائق رضایی0عادل رفیعی1استادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان (نویسندة مسئول)؛ hadaeghrezaei@fgn.ui.ac.irاستادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان؛بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی   حدائق رضایی[1] عادل رفیعی[2] تاریخ دریافت: 27/9/91                                                                                                    تاریخ تصویب: 26/9/92                                                                                                                         چکیده یکی از پسوندهای مکان­ساز پر­بسامد در زبان فارسی پسوند «-گاه» است که با الحاق به اسم­های مختلف، نوعی ساختار معنایی شعاعی را شکل می­دهد. در این مقاله سعی شده ­است با تکیه بر داده­هایی از زبان فارسی معاصر و در چارچوب معنی­شناسی شناختی، معنای سرنمونی، شبکة معنایی و ساختار این پسوند در قالب یک مقولة شعاعی تعیین گردد و مشخص شود که این مقولة زبانی دارای چه ساختار معنایی است و چه جنبه یا جنبه­هایی از واقعیت را در ارتباط با مکان رمز­گذاری می­نماید. نتایج نشان می­دهد که با وجودِ داشتن معنای سرنمونی «محل انجام عمل»، این پسوند در بافت­های زبانی مختلف و در ترکیب با اسم­های گوناگون، تحت‌تأثیر قالب بخش اسمی خود،  باعث برجسته­سازی بخش­هایی از مفهوم طرح‌شده در واژة پایه می­گردد. در این میان، نقش استعاره و مجاز و هم‌چنین عناصر کاربرد­شناختی و فرهنگی در ایجاد جنبة معنایی خاصی به کمک این پسوند و هم‌چنین انتخاب و ترجیح این پسوند بر سایر پسوندهای مکان­ساز زبان فارسی حائز اهمیت می­باشد.     واژه­های کلیدی:پسوند مکان­ساز «-گاه»، معنی­شناسی شناختی، مقولة شعاعی،  برجسته­سازی   [1]  استادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان (نویسندة مسئول)؛ hadaeghrezaei@fgn.ui.ac.ir [2]  استادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان؛ a.rafiei@fgn.ui.ac.irhttp://jlr.alzahra.ac.ir/article_2281_0363873350e3451d071748ad93eeac59.pdfواژه­های کلیدی:پسوند مکان­ساز «-گاه»معنی­شناسی شناختیمقولة شعاعیبرجسته­سازی
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author حدائق رضایی
عادل رفیعی
spellingShingle حدائق رضایی
عادل رفیعی
بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
زبان پژوهی
واژه­های کلیدی:پسوند مکان­ساز «-گاه»
معنی­شناسی شناختی
مقولة شعاعی
برجسته­سازی
author_facet حدائق رضایی
عادل رفیعی
author_sort حدائق رضایی
title بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
title_short بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
title_full بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
title_fullStr بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
title_full_unstemmed بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
title_sort بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی/ حدائق رضایی، عادل رفیعی
publisher Alzahra University
series زبان پژوهی
issn 2008-8833
2538-1989
publishDate 2016-05-01
description بررسی شبکة معنایی پسوند مکان­ساز «-گاه» با رویکردی شناختی   حدائق رضایی[1] عادل رفیعی[2] تاریخ دریافت: 27/9/91                                                                                                    تاریخ تصویب: 26/9/92                                                                                                                         چکیده یکی از پسوندهای مکان­ساز پر­بسامد در زبان فارسی پسوند «-گاه» است که با الحاق به اسم­های مختلف، نوعی ساختار معنایی شعاعی را شکل می­دهد. در این مقاله سعی شده ­است با تکیه بر داده­هایی از زبان فارسی معاصر و در چارچوب معنی­شناسی شناختی، معنای سرنمونی، شبکة معنایی و ساختار این پسوند در قالب یک مقولة شعاعی تعیین گردد و مشخص شود که این مقولة زبانی دارای چه ساختار معنایی است و چه جنبه یا جنبه­هایی از واقعیت را در ارتباط با مکان رمز­گذاری می­نماید. نتایج نشان می­دهد که با وجودِ داشتن معنای سرنمونی «محل انجام عمل»، این پسوند در بافت­های زبانی مختلف و در ترکیب با اسم­های گوناگون، تحت‌تأثیر قالب بخش اسمی خود،  باعث برجسته­سازی بخش­هایی از مفهوم طرح‌شده در واژة پایه می­گردد. در این میان، نقش استعاره و مجاز و هم‌چنین عناصر کاربرد­شناختی و فرهنگی در ایجاد جنبة معنایی خاصی به کمک این پسوند و هم‌چنین انتخاب و ترجیح این پسوند بر سایر پسوندهای مکان­ساز زبان فارسی حائز اهمیت می­باشد.     واژه­های کلیدی:پسوند مکان­ساز «-گاه»، معنی­شناسی شناختی، مقولة شعاعی،  برجسته­سازی   [1]  استادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان (نویسندة مسئول)؛ hadaeghrezaei@fgn.ui.ac.ir [2]  استادیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه اصفهان؛ a.rafiei@fgn.ui.ac.ir
topic واژه­های کلیدی:پسوند مکان­ساز «-گاه»
معنی­شناسی شناختی
مقولة شعاعی
برجسته­سازی
url http://jlr.alzahra.ac.ir/article_2281_0363873350e3451d071748ad93eeac59.pdf
work_keys_str_mv AT ḥdạỷqrḍạyy brrsysẖbḵẗmʿnạyypswndmḵạnsạzgạhbạrwyḵrdysẖnạkẖtyḥdạỷqrḍạyyʿạdlrfyʿy
AT ʿạdlrfyʿy brrsysẖbḵẗmʿnạyypswndmḵạnsạzgạhbạrwyḵrdysẖnạkẖtyḥdạỷqrḍạyyʿạdlrfyʿy
_version_ 1725895450809073664