اثر آتورواستاتین در درمان آنسفالومیلیت تجربی خودایمن و نقش آن در پاسخ لنفوسیت‌های T کمکی
مقدمه: تحقیقات اخیر نقش مهم لنفوسیت‌های Th17 و FoxP3+Treg را در پاتوژنز بیماری‌های خودایمنی مشخص نموده‌اند. با وجودی که مطالعات قبلی مؤید نقش تعدیل‌گر ایمنی استاتین‌ها (از قبیل آتورواستاتین) بودند، ولی این اثرات به طور عمده بر مبنای تغییر در نسبت سایتوکاین‌های Th1/Th2 توجیه شده‌اند. در این مطالعه اث...
| Main Authors: | , , , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Vesnu Publications
2012-07-01
|
| Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
| Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1484 |
| Summary: | مقدمه: تحقیقات اخیر نقش مهم لنفوسیت‌های Th17 و FoxP3+Treg را در پاتوژنز بیماری‌های خودایمنی مشخص نموده‌اند. با وجودی که مطالعات قبلی مؤید نقش تعدیل‌گر ایمنی استاتین‌ها (از قبیل آتورواستاتین) بودند، ولی این اثرات به طور عمده بر مبنای تغییر در نسبت سایتوکاین‌های Th1/Th2 توجیه شده‌اند. در این مطالعه اثرات درمانی آتورواستاتین بر روند آنسفالومیلیت تجربی خودایمن (Experimental autoimmune encephalomyelitis یا EAE) و پاسخ‌های لنفوسیت‌های T کمکی مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش‌ها: بیماری EAE با استفاده از پپتید MOG35-55 و ادجوانت کامل فروند در موش‌های ماده‌ی C57BL/6 القا شد. سپس موش‌ها در دو گروه 7 رأسی قرار گرفتند. در گروه درمانی بعد از ظهور علایم بالینی بیماری، درمان با آتورواستاتین (روزانه 10 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن) آغاز شد. هم‌زمان، گروه شاهد حلال دارو را به عنوان دارونما دریافت کردند. تا زمان کشتار موش‌ها در روز سی و سوم علایم بیماری به صورت روزانه ثبت گردید. سپس میزان تکثیر به وسیله‌ی آزمون MTT، میزان تولید سایتوکاین‌ها به وسیله‌ی ELISA و فراوانی سلول‌های FoxP3+Treg به وسیله‌ی فلوسایتومتری در بین سلول‌های طحالی سنجیده شد.
یافته‌ها: آتورواستاتین پس از بروز علایم به طور معنی‌داری موجب تخفیف بیماری گشت. به دنبال تحریک مجدد پادگنی در سلول‌های جدا شده از طحال، آتورواستاتین موجب کاهش معنی‌دار تولید سایتوکاین‌های پیش التهابی 17-IL و IFN-γ هم‌زمان با کاهش تکثیر لنفوسیتی شد. سطح سایتوکاین ضد التهابی IL-10 نیز به طور معنی‌داری افزایش یافت. با این وجود تغییر معنی‌داری در فراوانی سلول‌های FoxP3+Treg رخ نداد.
نتیجه‌گیری: درمان با آتورواستاتین پس از بروز علایم EAE ضمن کاهش تکثیر لنفوسیت‌های خود واکنش‌گر و تغییر نسبت سایتوکان‌های تولیدی به نفع سایتوکاین‌های ضد التهابی، موجب بهبود بیماری می‌گردد.
واژگان کلیدی: آنسفالومیلیت تجربی خودایمن، آتورواستاتین، پاسخ لنفوسیتی |
|---|---|
| ISSN: | 1027-7595 1735-854X |