اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر سطوح آنزیم آنتی‌اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و شاخص استرساکسایشی مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، در بافت‌های قلب، کبد و عضلۀ دوقلوی موش‌های صحرایی نر ویستار بود. سیزده سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزنی 68/18 ± 88/225 و سن هشت هفته) به‌طور...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: علی گرزی, سمانه اکرادی, احمد رحمانی
Format: Article
Language:fas
Published: Sport Sciences Research Institute 2018-04-01
Series:فیزیولوژی ورزشی
Subjects:
Online Access:http://spj.ssrc.ac.ir/article_1155_93962f72f9b0a7f968ce2ac8e4993b14.pdf
id doaj-7ec96b77d8d34b7cbbd54e1a652402a8
record_format Article
spelling doaj-7ec96b77d8d34b7cbbd54e1a652402a82020-11-25T01:21:23ZfasSport Sciences Research Instituteفیزیولوژی ورزشی2322-164X2476-70502018-04-01103712313810.22089/spj.2018.11551155اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستارعلی گرزی0سمانه اکرادی1احمد رحمانی2دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه زنجانکارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشگاه زنجاناستادیار رفتار حرکتی، دانشگاه زنجانهدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر سطوح آنزیم آنتی‌اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و شاخص استرساکسایشی مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، در بافت‌های قلب، کبد و عضلۀ دوقلوی موش‌های صحرایی نر ویستار بود. سیزده سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزنی 68/18 ± 88/225 و سن هشت هفته) به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = شش) و تمرین تناوبی سرعتی (تعداد = هفت) تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی سرعتی با سرعت 30 الی 45 متر در دقیقه دویدن روی نوارگردان مخصوص جوندگان، به‌مدت 10 وهلة یک دقیقه‌ای با دو دقیقه استراحت فعال بین وهله‌ها در هفتۀ اول شروع شد و در پایان هفتة پنجم، به سرعت 75 الی 80 متر در دقیقه به‌مدت یک دقیقه با هفت تکرار و سه دقیقه استراحت فعال رسید و این شدت تا پایان دوره ثابت باقی ماند. نتایج تجزیه‌وتحلیل آزمون تی مستقل نشان داد که تمرین‌های تناوبی سرعتی منجر به کاهش معنادار سطوح آنزیم گلوتاتیون­پراکسیداز در بافت قلب(P=0.001) ، کبد (P=0.002) و عضلة دوقلو (P=0.006) نسبت به گروه کنترل شد. همچنین، سطوح مالون‌دی‌آلدئید بافت قلب در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترلبه‌طور معناداری افزایش یافت (P=0.001)، براساس یافته‌های پژوهش حاضر، بافت‌های مختلف پاسخ‌های اکسایشی متفاوتی نسبت به فعالیت ورزشی مشابه از خود نشان می‌دهند و تمرین‌های تناوبی سرعتی بافت قلب را بیش از بافت‌های کبد و عضلة دوقلو تحت‌فشار اکسایشی قرار می‌دهند.http://spj.ssrc.ac.ir/article_1155_93962f72f9b0a7f968ce2ac8e4993b14.pdfتمرین تناوبی سرعتیفشار اکسایشیقلبکبدعضلۀ اسکلتی
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author علی گرزی
سمانه اکرادی
احمد رحمانی
spellingShingle علی گرزی
سمانه اکرادی
احمد رحمانی
اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
فیزیولوژی ورزشی
تمرین تناوبی سرعتی
فشار اکسایشی
قلب
کبد
عضلۀ اسکلتی
author_facet علی گرزی
سمانه اکرادی
احمد رحمانی
author_sort علی گرزی
title اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
title_short اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
title_full اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
title_fullStr اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
title_full_unstemmed اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
title_sort اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر ظرفیت اکسایشی و ضداکسایشی قلب، کبد و عضلۀ اسکلتی موش‌های صحرایی نر ویستار
publisher Sport Sciences Research Institute
series فیزیولوژی ورزشی
issn 2322-164X
2476-7050
publishDate 2018-04-01
description هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی سرعتی بر سطوح آنزیم آنتی‌اکسیدانی گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و شاخص استرساکسایشی مالون‌دی‌آلدئید (MDA)، در بافت‌های قلب، کبد و عضلۀ دوقلوی موش‌های صحرایی نر ویستار بود. سیزده سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزنی 68/18 ± 88/225 و سن هشت هفته) به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (تعداد = شش) و تمرین تناوبی سرعتی (تعداد = هفت) تقسیم شدند. پروتکل تمرین تناوبی سرعتی با سرعت 30 الی 45 متر در دقیقه دویدن روی نوارگردان مخصوص جوندگان، به‌مدت 10 وهلة یک دقیقه‌ای با دو دقیقه استراحت فعال بین وهله‌ها در هفتۀ اول شروع شد و در پایان هفتة پنجم، به سرعت 75 الی 80 متر در دقیقه به‌مدت یک دقیقه با هفت تکرار و سه دقیقه استراحت فعال رسید و این شدت تا پایان دوره ثابت باقی ماند. نتایج تجزیه‌وتحلیل آزمون تی مستقل نشان داد که تمرین‌های تناوبی سرعتی منجر به کاهش معنادار سطوح آنزیم گلوتاتیون­پراکسیداز در بافت قلب(P=0.001) ، کبد (P=0.002) و عضلة دوقلو (P=0.006) نسبت به گروه کنترل شد. همچنین، سطوح مالون‌دی‌آلدئید بافت قلب در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترلبه‌طور معناداری افزایش یافت (P=0.001)، براساس یافته‌های پژوهش حاضر، بافت‌های مختلف پاسخ‌های اکسایشی متفاوتی نسبت به فعالیت ورزشی مشابه از خود نشان می‌دهند و تمرین‌های تناوبی سرعتی بافت قلب را بیش از بافت‌های کبد و عضلة دوقلو تحت‌فشار اکسایشی قرار می‌دهند.
topic تمرین تناوبی سرعتی
فشار اکسایشی
قلب
کبد
عضلۀ اسکلتی
url http://spj.ssrc.ac.ir/article_1155_93962f72f9b0a7f968ce2ac8e4993b14.pdf
work_keys_str_mv AT ʿlygrzy ạtẖrhsẖthfthtmryntnạwbysrʿtybrẓrfytạḵsạysẖywḍdạḵsạysẖyqlbḵbdwʿḍlەạsḵltymwsẖhạyṣḥrạyynrwystạr
AT smạnhạḵrạdy ạtẖrhsẖthfthtmryntnạwbysrʿtybrẓrfytạḵsạysẖywḍdạḵsạysẖyqlbḵbdwʿḍlەạsḵltymwsẖhạyṣḥrạyynrwystạr
AT ạḥmdrḥmạny ạtẖrhsẖthfthtmryntnạwbysrʿtybrẓrfytạḵsạysẖywḍdạḵsạysẖyqlbḵbdwʿḍlەạsḵltymwsẖhạyṣḥrạyynrwystạr
_version_ 1725130525350297600