KILKA UWAG O MOŻLIWOŚCI SACRUMW SZTUCE WSPÓŁCZESNEJ

Artykuł składa się z trzech części. Dwie pierwsze poświęcone są dwóm prze-łomom, albo inaczej –zmianom paradygmatu myślenia o sztuce, stanowią-cym ramy dla przemian warunkujących współczesną rzeczywistość sztuki. Pierwszy to moment powstania „ery sztuki”, po trwającej aż do nowożytności „erze obraz...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Joanna Winnicka-Gburek
Format: Article
Language:deu
Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2014-12-01
Series:The Polish Journal of Aesthetics
Subjects:
Online Access:https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/138854213/eik_35_11.pdf/5bc0728e-a9ba-434e-ad08-cd858544840e
Description
Summary:Artykuł składa się z trzech części. Dwie pierwsze poświęcone są dwóm prze-łomom, albo inaczej –zmianom paradygmatu myślenia o sztuce, stanowią-cym ramy dla przemian warunkujących współczesną rzeczywistość sztuki. Pierwszy to moment powstania „ery sztuki”, po trwającej aż do nowożytności „erze obrazu”. Renesansowy humanizm zaowocował przemianą obrazów będących przedmiotami kultu religijnego w dzieła sztuki.W drugiej części sygnalizuję niektóre problemy wzajemnych relacji sztuki i religii w bliskiej nam epoce, którą Arthur Danto nazwał epoką „po końcu sztuki”. „Dziwną” sytuację, w jakiej znalazła się teraz sztuka powstająca z inspiracji religijnej, można uważać za zwieńczenie XVIII-wiecznego kryzysu Wielkiej Teorii Piękna i jednocześnie wynik procesu sekularyzacji rozumianej jako stopniowy zanik wierzeń i praktyk religijnych w nowoczesnym świecie –we współczesnym świecie sztuki nie ma miejsca dla szczerej sztuki religijnej.Na koniec analizuję niektóre z tez będących w opozycji do tendencji wykluczających religię z przestrzeni publicznej, a tym samym ze świata sztuki.
ISSN:2544-8242
2544-8242