مقایسه‌ی توزیع دز در طرح درمان‌های دو و چهار فیلدی با انرژی‌های 6 و 18 مگاولتاژ در بیماران دارای لنفوم هوچکین با درگیری مدیاستن

• Main Authors: Mohammad Bagher Tavakoli, Maryam Maleki, Ali Akhavan, Alireza Amouheidari, Tahereh Hadisinia, Rasha Khajooe-Fard
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Vesnu Publications 2016-11-01
• Series: مجله دانشکده پزشکی اصفهان
• Subjects: Hodgkin’s lymphoma; Treatment planning; Radiotherapy
• Online Access: http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6286
• ISSN: 1027-7595; 1735-854X

مقدمه: بیماری هوچکین (Hodgkin’s disease) نوع خاصی از لنفوم یا سرطان می‌باشد که با رشد غیر طبیعی سلول‌ها در دستگاه لنفاوی همراه است. این مطالعه، جهت بررسی توزیع دز در طرح درمان‌های مختلف در زنان مبتلا به بیماری هوچکین انجام شد. به علت وجود اندام‌های حساس در این ناحیه و بروز بیماری‌ها و سرطان‌های ثانویه بعد از رادیوتراپی، بررسی طرح درمان‌های مختلف در این ناحیه حایز اهمیت است. روش‌ها: از اطلاعات Computed tomography scan (CT scan) 18 بیمار زن مبتلا به بیماری هوچکین با درگیری مدیاستن استفاده شد. در مرحله‌ی بعد، توسط نرم‌افزار طراحی درمان بیمارستان سیدالشهدای (ع) اصفهان، کانتورینگ تمام اندام‌های حساس داخل فیلد و حجم درمانی انجام گرفت. سپس، مقایسه‌هایی بین درمان رایج موازی- مخالف با انرژی 6 و 18 مگاولتاژ و تکنیک چهار میدان با وزن‌های مختلف صورت گرفت. یافته‌ها: ماکزیمم دز رسیده به پستان در تکنیک چهار فیلدی نسبت به تکنیک رایج دو فیلد مقابل، 33 درصد کاهش یافت. از طرفی، تکنیک چهار فیلدی دز میانگین رسیده به پستان را حدود 3 برابر افزایش می‌دهد. متوسط دز میانگین رسیده به حجم درمانی در تکنیک‌های دو فیلدی، 102-100 درصد و در تکنیک چهار فیلدی، 5/99 درصد بود. نتیجه‌گیری: برای زنان مبتلا به بیماری هوچکین با درگیری مدیاستن، استفاده از تکنیک دو فیلدی با فوتون 18 مگاولتاژ با وزن 5/1 از قدام و 5/0 از خلف، نسبت به فوتون 6 مگاولتاژ نتایج قابل قبول‌تری دارد و استفاده از تکنیک چهار فیلدی، منجر به کاهش V20 برای کل ریه و کاهش دز میانگین رسیده به مری،آئورت، نخاع و نیز V30 قلب می‌گردد.