| Summary: | Duygusal emek gibi iç kaynaklı davranışların çalışma hayatında yer almasıyla birlikte çalışanların duygu ve hisleri de ticari nitelik kazanmaya başlamıştır. Günümüzde hizmet sektörünün öneminin artmasıyla birlikte, çalışanların hizmet alanlarla yakın ilişkide bulunma zorunluluğundan kaynaklı, çalışanların duyguları artık birer örgütsel çıktı haline dönüşmüştür. Duygusal emeğin yoğun olarak yaşandığı eğitim sektöründe de artık eğitimciler işlerinin gereği olarak duygularını belirli kurallar çerçevesinde gösterebilmektedir. Bu çalışmada duygusal emek kavramının örgütsel ve bireysel süreçlere etkileri test edilmeye çalışılmıştır. Bu amaç çerçevesinde, duygusal emek davranışlarının bireysel düzeyde yaşam tatmini ve örgütsel düzeyde örgüt temelli öz-saygı üzerinde bir etki yaratıp yaratmadığı sorusuna cevap aranmıştır. Oluşturulan araştırma modeli ve hipotezler yardımıyla söz konusu ilişki ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Geliştirilen hipotezler, eğitim sektöründe çalışan 231 eğitimciden elde edilen veriler üzerinde korelasyon ve regresyon analizleri yapılarak açıklanmaya çalışılmıştır. Sonuçlar araştırmanın temel amacına uygun olarak duygusal emek düzeyi arttıkça öz-saygı ve yaşam tatmini seviyesinin azaldığını göstermiştir.
|
|---|
