“If” in Persian grammar and its Arabic equals

ترجمه جمله‌های شرطی به دلیل منطبق نبودن ساختار نحوی دو زبان فارسی و عربی، همواره مشکلاتی برای مترجم پدید می‌آورد. یکی از جوانب این دشواری ناشی از انطباق نداشتن ادوات شرط فارسی و عربی است؛ بدین معنی که بیشتر جمله‌های شرطی در زبان فارسی با حرف شرط «اگر» بیان می‌شود، در حالی که در زبان عربی بیش از یک و...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Somaye Kazemi Najafabadi, Sayed Mohammad Reza Ibn or-Rasul, Mansure Zarkub
Format: Article
Language:fas
Published: University of Isfahan 2016-05-01
Series:Literary Arts
Subjects:
Online Access:http://liar.ui.ac.ir/article_20552_b97fe204c3981d74da14b64a77fd00de.pdf
Description
Summary:ترجمه جمله‌های شرطی به دلیل منطبق نبودن ساختار نحوی دو زبان فارسی و عربی، همواره مشکلاتی برای مترجم پدید می‌آورد. یکی از جوانب این دشواری ناشی از انطباق نداشتن ادوات شرط فارسی و عربی است؛ بدین معنی که بیشتر جمله‌های شرطی در زبان فارسی با حرف شرط «اگر» بیان می‌شود، در حالی که در زبان عربی بیش از یک واژه معادل حرف شرط «اگر» قرار می‌گیرد. با توجه به اهمیت معنایی جمله‌های شرطی در متون دینی و ادبی و به منظور ایجاد تعادل میان ساختار نحوی دو زبان فارسی و عربی در فرایند ترجمه، پژوهش حاضر بر آن است با بررسی و تحلیل ساختار نحوی جمله‌های شرطی زبان فارسی و عربی و تأمل در کیفیت قواعد نحوی آن، الگوهایی برای برگرداندن جمله‌های شرطی فارسی با حرف شرط «اگر» به عنوان اصلی‌ترین ادات شرط، به زبان عربی به عنوان زبان مقصد ارائه کند.
ISSN:2008-8027
2322-3448