Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej

System zieleni miejskiej, znacząca część krajobrazu zurbanizowanego, rozumiany jako System Przyrodniczy Miasta (SPM) oznaczający zgodnie z definicją "obszary o specyficznych cechach, zidentyfikowanych i wyznaczonych z zastosowaniem zasad ekologii i ekologii krajobrazu, których głównym zadaniem...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Kinga Zinowiec-Cieplik
Format: Article
Language:English
Published: Lublin University of Technology 2018-12-01
Series:Budownictwo i Architektura
Subjects:
Online Access:https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/372
id doaj-8be04069a6154b6a96c9506be360d925
record_format Article
spelling doaj-8be04069a6154b6a96c9506be360d9252020-11-25T03:48:31ZengLublin University of TechnologyBudownictwo i Architektura1899-06652544-32752018-12-0117310.24358/Bud-Arch_18_173_07Bud-Arch_18_173_07Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiejKinga Zinowiec-Cieplik0Katedra Projektowania Architektoniczno – Urbanistycznego, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej System zieleni miejskiej, znacząca część krajobrazu zurbanizowanego, rozumiany jako System Przyrodniczy Miasta (SPM) oznaczający zgodnie z definicją "obszary o specyficznych cechach, zidentyfikowanych i wyznaczonych z zastosowaniem zasad ekologii i ekologii krajobrazu, których głównym zadaniem jest regulowanie funkcjonowania środowiska przyrodniczego w mieście" (Szulczewska B., Kaliszuk E. 2005 [1]) przybiera pierwszoplanową rolę w kontekście budowania zrównoważonego i trwałego miejskiego środowiska życia. Podobnie jak w ogólnie przyjętej teorii kompozycji urbanistycznej (Lynch. K. 1960 [5], Wejchert K. 1974 [9]) strukturę SPM krystalizują elementy węzłowe istotne, w tym ujęciu, ze względu na "znaczenie klimatyczne, hydrologiczne i/lub biologiczne" (Szulczewska B., Kaliszuk E.2005 [1]). Rozpatrując zagadnienia kompozycji miasta i jego krajobrazu jako skomplikowanego systemu wielu warstw: m.in. komunikacji, zabudowy, infrastruktury i zieleni trzeba podkreślić znaczącą rolę ich przenikania, która dopełnia istotę funkcjonowania bardzo dynamicznego i zmiennego organizmu. Zmiany w jednej z warstw powodują zakłócenia w pozostałych. Dlatego ważne stają się relacje wiążące poszczególne warstwy, a ich nagromadzenie i dynamika będą decydowały czy powstanie ostatecznie miejsce węzłowe. Struktura zieleni jest zbyt delikatna względem brutalności układów komunikacyjnych i nierzadko zabudowy. A jednak, w świetle współczesnych potrzeb budowania zdrowego, przyjaznego środowiska życia oraz kreatywnego otwartego na zmiany podejścia projektowego (Prominski M.2005 [26]), w systemie przyrodniczym tkwi integracyjny potencjał przestrzeni miejskiej. https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/372miejsca węzłowesystem przyrodniczy miastaintegracja przestrzeni miejskiej
collection DOAJ
language English
format Article
sources DOAJ
author Kinga Zinowiec-Cieplik
spellingShingle Kinga Zinowiec-Cieplik
Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
Budownictwo i Architektura
miejsca węzłowe
system przyrodniczy miasta
integracja przestrzeni miejskiej
author_facet Kinga Zinowiec-Cieplik
author_sort Kinga Zinowiec-Cieplik
title Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
title_short Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
title_full Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
title_fullStr Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
title_full_unstemmed Miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
title_sort miejsca węzłowe w systemie zieleni, jako zagadnienie integracji przestrzeni miejskiej
publisher Lublin University of Technology
series Budownictwo i Architektura
issn 1899-0665
2544-3275
publishDate 2018-12-01
description System zieleni miejskiej, znacząca część krajobrazu zurbanizowanego, rozumiany jako System Przyrodniczy Miasta (SPM) oznaczający zgodnie z definicją "obszary o specyficznych cechach, zidentyfikowanych i wyznaczonych z zastosowaniem zasad ekologii i ekologii krajobrazu, których głównym zadaniem jest regulowanie funkcjonowania środowiska przyrodniczego w mieście" (Szulczewska B., Kaliszuk E. 2005 [1]) przybiera pierwszoplanową rolę w kontekście budowania zrównoważonego i trwałego miejskiego środowiska życia. Podobnie jak w ogólnie przyjętej teorii kompozycji urbanistycznej (Lynch. K. 1960 [5], Wejchert K. 1974 [9]) strukturę SPM krystalizują elementy węzłowe istotne, w tym ujęciu, ze względu na "znaczenie klimatyczne, hydrologiczne i/lub biologiczne" (Szulczewska B., Kaliszuk E.2005 [1]). Rozpatrując zagadnienia kompozycji miasta i jego krajobrazu jako skomplikowanego systemu wielu warstw: m.in. komunikacji, zabudowy, infrastruktury i zieleni trzeba podkreślić znaczącą rolę ich przenikania, która dopełnia istotę funkcjonowania bardzo dynamicznego i zmiennego organizmu. Zmiany w jednej z warstw powodują zakłócenia w pozostałych. Dlatego ważne stają się relacje wiążące poszczególne warstwy, a ich nagromadzenie i dynamika będą decydowały czy powstanie ostatecznie miejsce węzłowe. Struktura zieleni jest zbyt delikatna względem brutalności układów komunikacyjnych i nierzadko zabudowy. A jednak, w świetle współczesnych potrzeb budowania zdrowego, przyjaznego środowiska życia oraz kreatywnego otwartego na zmiany podejścia projektowego (Prominski M.2005 [26]), w systemie przyrodniczym tkwi integracyjny potencjał przestrzeni miejskiej.
topic miejsca węzłowe
system przyrodniczy miasta
integracja przestrzeni miejskiej
url https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/372
work_keys_str_mv AT kingazinowieccieplik miejscawezłowewsystemiezielenijakozagadnienieintegracjiprzestrzenimiejskiej
_version_ 1724498665025830912