بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید

گرگویل ها، مجسمه های قرار گرفته در بخش بیرونی کلیساهای قرون وسطی بوده که دارای اهداف تزئینی و کاربردی هستند، موجودات افسانه ای که بر اساس کاربردشان در معماری، به عنوان آبراه استفاده شده و نیز به لحاظ ظاهر هراس آورشان، دارای مفاهیم شر و اهریمنی بوده و به همین د لیل در بیرون از کلیساها قرار گرفته اند....

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: علیرضا طاهری, سالومه شعرباف علیایی
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2011-08-01
Series:Jilvah-i hunar
Online Access:https://jjhjor.alzahra.ac.ir/article_19_0602d9c30b0b7a9c8f864308cec44d88.pdf
id doaj-8d332811706a4065bf999cb74fcb5f90
record_format Article
spelling doaj-8d332811706a4065bf999cb74fcb5f902020-11-25T02:24:33ZfasAlzahra UniversityJilvah-i hunar1607-98682538-256X2011-08-013117410.22051/jjh.2013.1919بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشیدعلیرضا طاهریسالومه شعرباف علیاییگرگویل ها، مجسمه های قرار گرفته در بخش بیرونی کلیساهای قرون وسطی بوده که دارای اهداف تزئینی و کاربردی هستند، موجودات افسانه ای که بر اساس کاربردشان در معماری، به عنوان آبراه استفاده شده و نیز به لحاظ ظاهر هراس آورشان، دارای مفاهیم شر و اهریمنی بوده و به همین د لیل در بیرون از کلیساها قرار گرفته اند. این هیولاها در اعتقادات مسیحی قرون یازدهم و دوازدهم میلادی تاثیر بسزایی گذاشته اند. گرگویل ها به لحاظ ترکیب ساختار بدنشان دارای انواع گوناگونی می باشند. این شیوه و اسلوب کاربرد عناصر معماری با هیبت و شمایل موجودات افسانه ای و واقعی نیز قرن ها پیش از خلق گرگویل های قرون وسطائی، در هنر معماری هخامنشی در کاخ شوش و به ویژه تخت جمشید به کار گرفته شده بود. در تخت جمشید، سرستون های به شکل حیوانی و موجودات افسانه ای به صورت پشت به پشت قرار گرفته اند. این شیوه مرسوم ستون سازی هخامنشی بود که به معماران اجازه می داد که از فضای پشت (کمر) حیوانات برای قرارگیری تیر های حامل سقف استفاده کنند. همین امر باعث می شد که سرستون های تخت جمشید نیز همانند گرگویل های کلیساهای گوتیک، علاوه بر حالت تزئینی و نمادین، به عنوان یکی از عناصر مهم معماری کاربرد داشته باشند. بنابر این، سرستون های تخت جمشید و گرگویل های کلیساهای گوتیک از برخی جهات، به لحاظ عملکرد ومفاهیم نمادین، دارای اشتراکات و افتراقاتی می باشند. در این مقاله با استفاده از کتب، تجزیه و تحلیل داده ها، تصاویر و اطلاعات جانبی و سایت های اینترنتی، سعی خواهد شد که علاوه بر آشنائی با گرگویل ها، ساختار و مفاهیم اسرارآمیز آنها، به علل و آثار استفاده از آنها در زمینه های گوناگون پرداخته و مقایسه ای هم با سرستون های تخت جمشید( به شکل حیوانات تخیلی و واقعی) و کاربرد این دو شیوه در معماری به عمل آید. گرگویل ها از لحاظ ترکیب ساختار بدنشان شامل سه گونه انسانی، حیوانی و ترکیبی هستند. گرگویل های ترکیبی را نیز می توان به چهار گروه تقسیم بندی نمود: 1- "انسان- گیاه" 2- "انسان- گیاه- حیوان" 3- "انسان- حیوان" 4- "حیوان-حیوان" موجودات ترکیبی سرستون های تخت جمشید را نیز می توان با دو گروه مشخص نمود: 1-ترکیبات "حیوان-حیوان"، مانند گریفین 2-ترکیبات "انسان-حیوان"، مانند لاماسوhttps://jjhjor.alzahra.ac.ir/article_19_0602d9c30b0b7a9c8f864308cec44d88.pdf
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author علیرضا طاهری
سالومه شعرباف علیایی
spellingShingle علیرضا طاهری
سالومه شعرباف علیایی
بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
Jilvah-i hunar
author_facet علیرضا طاهری
سالومه شعرباف علیایی
author_sort علیرضا طاهری
title بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
title_short بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
title_full بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
title_fullStr بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
title_full_unstemmed بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
title_sort بررسی تطبیقی گرگویل ها و سرستون های تخت جمشید
publisher Alzahra University
series Jilvah-i hunar
issn 1607-9868
2538-256X
publishDate 2011-08-01
description گرگویل ها، مجسمه های قرار گرفته در بخش بیرونی کلیساهای قرون وسطی بوده که دارای اهداف تزئینی و کاربردی هستند، موجودات افسانه ای که بر اساس کاربردشان در معماری، به عنوان آبراه استفاده شده و نیز به لحاظ ظاهر هراس آورشان، دارای مفاهیم شر و اهریمنی بوده و به همین د لیل در بیرون از کلیساها قرار گرفته اند. این هیولاها در اعتقادات مسیحی قرون یازدهم و دوازدهم میلادی تاثیر بسزایی گذاشته اند. گرگویل ها به لحاظ ترکیب ساختار بدنشان دارای انواع گوناگونی می باشند. این شیوه و اسلوب کاربرد عناصر معماری با هیبت و شمایل موجودات افسانه ای و واقعی نیز قرن ها پیش از خلق گرگویل های قرون وسطائی، در هنر معماری هخامنشی در کاخ شوش و به ویژه تخت جمشید به کار گرفته شده بود. در تخت جمشید، سرستون های به شکل حیوانی و موجودات افسانه ای به صورت پشت به پشت قرار گرفته اند. این شیوه مرسوم ستون سازی هخامنشی بود که به معماران اجازه می داد که از فضای پشت (کمر) حیوانات برای قرارگیری تیر های حامل سقف استفاده کنند. همین امر باعث می شد که سرستون های تخت جمشید نیز همانند گرگویل های کلیساهای گوتیک، علاوه بر حالت تزئینی و نمادین، به عنوان یکی از عناصر مهم معماری کاربرد داشته باشند. بنابر این، سرستون های تخت جمشید و گرگویل های کلیساهای گوتیک از برخی جهات، به لحاظ عملکرد ومفاهیم نمادین، دارای اشتراکات و افتراقاتی می باشند. در این مقاله با استفاده از کتب، تجزیه و تحلیل داده ها، تصاویر و اطلاعات جانبی و سایت های اینترنتی، سعی خواهد شد که علاوه بر آشنائی با گرگویل ها، ساختار و مفاهیم اسرارآمیز آنها، به علل و آثار استفاده از آنها در زمینه های گوناگون پرداخته و مقایسه ای هم با سرستون های تخت جمشید( به شکل حیوانات تخیلی و واقعی) و کاربرد این دو شیوه در معماری به عمل آید. گرگویل ها از لحاظ ترکیب ساختار بدنشان شامل سه گونه انسانی، حیوانی و ترکیبی هستند. گرگویل های ترکیبی را نیز می توان به چهار گروه تقسیم بندی نمود: 1- "انسان- گیاه" 2- "انسان- گیاه- حیوان" 3- "انسان- حیوان" 4- "حیوان-حیوان" موجودات ترکیبی سرستون های تخت جمشید را نیز می توان با دو گروه مشخص نمود: 1-ترکیبات "حیوان-حیوان"، مانند گریفین 2-ترکیبات "انسان-حیوان"، مانند لاماسو
url https://jjhjor.alzahra.ac.ir/article_19_0602d9c30b0b7a9c8f864308cec44d88.pdf
work_keys_str_mv AT ʿlyrḍạṭạhry brrsytṭbyqygrgwylhạwsrstwnhạytkẖtjmsẖyd
AT sạlwmhsẖʿrbạfʿlyạyy brrsytṭbyqygrgwylhạwsrstwnhạytkẖtjmsẖyd
_version_ 1724855000232886272