Sacrum versus Synergy
Manifestacją piękna w świecie człowieka jest sztuka, która wyraża się poprzez otwarcie formy. Forma niesie w sobie treść własnej formy i tą treść, do której się odnosi. Jak i forma, treść ma swoją formę przedstawienia idei i właściwy zamysł samej idei. Istnieje forma treści i treść treści podobnie...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | English |
Published: |
Lublin University of Technology
2017-04-01
|
Series: | Budownictwo i Architektura |
Subjects: | |
Online Access: | https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/280 |
id |
doaj-9288d1aa17cc4a26bbc38db43f54109b |
---|---|
record_format |
Article |
spelling |
doaj-9288d1aa17cc4a26bbc38db43f54109b2020-11-25T00:35:28ZengLublin University of TechnologyBudownictwo i Architektura1899-06652544-32752017-04-0116110.24358/Bud-Arch_17-161_06Sacrum versus SynergyJurij Kryworuczko0Bogusław Podhalański1Katedrа Wzornictwa i Podstaw Architektury, Instytut Architektury, Narodowy Uniwersytet „Politechnika Lwowska”Instytut Projektowania Miast i Regionów, Pracownia Odnowy Miast, Wydział Architektury, Politechnika Krakowska Manifestacją piękna w świecie człowieka jest sztuka, która wyraża się poprzez otwarcie formy. Forma niesie w sobie treść własnej formy i tą treść, do której się odnosi. Jak i forma, treść ma swoją formę przedstawienia idei i właściwy zamysł samej idei. Istnieje forma treści i treść treści podobnie jak istnieje forma formy i treść formy. Twórca działa podświadomie, instynktownie, spontanicznie, emocjonalnie synkretycznie – formalno-treściowy kompleks dzieła rodzi się jako nierozerwalna całość. W sztuce świeckiej kształt formy odpowiada sensorycznej, dotykowо-fizycznej percepcji formy. W sztuce sakralnej forma jest kanonem, nierozerwalnie związanym z jego treścią. Od formy (kanonu) (twarzy lub hipostazy Świętego) poprzez treść formy (świętość osoby), poprzez modlitwę (formę treści) przechodzą w świętości wieczności, Bógа (w zawartość treści). W ten sposób możemy opisać ikonę, święty obrazek z punktu widzenia formalnych i treściowych stron, jego roli w życiu człowieka. Spójrzmy na architekturę, jak patrzymy na ikony. Obraz w architekturze sakralnej jest złożoną strukturą, semantycznie wieloliczną, która składa się z porównania, syntezy, kontekstu metod, które są również charakterystyczne dla Biblii, a które korelują z najnowszymi naukowymi multi-kryterialnymi, wielowymiarowymi metodami poznania. Omówiono wynikі badań obrazu, jako zasobu wcielenia sacrum w założeniu świątyni chrześcijańskiej i osobistego objawienia twórcy na przykładzie twórczości Jerzego Nowosielskiego i Stanisława Niemczyka. https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/280pięknoobrazsacrumikonaarchitekturaNowosielski |
collection |
DOAJ |
language |
English |
format |
Article |
sources |
DOAJ |
author |
Jurij Kryworuczko Bogusław Podhalański |
spellingShingle |
Jurij Kryworuczko Bogusław Podhalański Sacrum versus Synergy Budownictwo i Architektura piękno obraz sacrum ikona architektura Nowosielski |
author_facet |
Jurij Kryworuczko Bogusław Podhalański |
author_sort |
Jurij Kryworuczko |
title |
Sacrum versus Synergy |
title_short |
Sacrum versus Synergy |
title_full |
Sacrum versus Synergy |
title_fullStr |
Sacrum versus Synergy |
title_full_unstemmed |
Sacrum versus Synergy |
title_sort |
sacrum versus synergy |
publisher |
Lublin University of Technology |
series |
Budownictwo i Architektura |
issn |
1899-0665 2544-3275 |
publishDate |
2017-04-01 |
description |
Manifestacją piękna w świecie człowieka jest sztuka, która wyraża się poprzez otwarcie formy. Forma niesie w sobie treść własnej formy i tą treść, do której się odnosi. Jak i forma, treść ma swoją formę przedstawienia idei i właściwy zamysł samej idei. Istnieje forma treści i treść treści podobnie jak istnieje forma formy i treść formy. Twórca działa podświadomie, instynktownie, spontanicznie, emocjonalnie synkretycznie – formalno-treściowy kompleks dzieła rodzi się jako nierozerwalna całość. W sztuce świeckiej kształt formy odpowiada sensorycznej, dotykowо-fizycznej percepcji formy. W sztuce sakralnej forma jest kanonem, nierozerwalnie związanym z jego treścią. Od formy (kanonu) (twarzy lub hipostazy Świętego) poprzez treść formy (świętość osoby), poprzez modlitwę (formę treści) przechodzą w świętości wieczności, Bógа (w zawartość treści). W ten sposób możemy opisać ikonę, święty obrazek z punktu widzenia formalnych i treściowych stron, jego roli w życiu człowieka. Spójrzmy na architekturę, jak patrzymy na ikony. Obraz w architekturze sakralnej jest złożoną strukturą, semantycznie wieloliczną, która składa się z porównania, syntezy, kontekstu metod, które są również charakterystyczne dla Biblii, a które korelują z najnowszymi naukowymi multi-kryterialnymi, wielowymiarowymi metodami poznania. Omówiono wynikі badań obrazu, jako zasobu wcielenia sacrum w założeniu świątyni chrześcijańskiej i osobistego objawienia twórcy na przykładzie twórczości Jerzego Nowosielskiego i Stanisława Niemczyka.
|
topic |
piękno obraz sacrum ikona architektura Nowosielski |
url |
https://ph.pollub.pl/index.php/bia/article/view/280 |
work_keys_str_mv |
AT jurijkryworuczko sacrumversussynergy AT bogusławpodhalanski sacrumversussynergy |
_version_ |
1725308930205155328 |