Wyraz, leksem i syntagma w nazwach własnych
Rozpatruje się znaczenie nazw własnych na poziomie etymologicznym, gramatycznym (syntaktycznym) i leksykalnym o zmiennej na tych poziomach skalarności ( zakresie). Zestawione nazwy własne w odmianie oficjalnej są strukturami utrwalonymi jako leksemy, nie mogą ulegać dezintegracji, elipsie, synonimii...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | deu |
Published: |
Hrvatska Akademija Znanosti i Umjetnosti
2003-01-01
|
Series: | Folia Onomastica Croatica |
Subjects: | |
Online Access: | https://hrcak.srce.hr/file/35122 |
Summary: | Rozpatruje się znaczenie nazw własnych na poziomie etymologicznym, gramatycznym (syntaktycznym) i leksykalnym o zmiennej na tych poziomach skalarności ( zakresie). Zestawione nazwy własne w odmianie oficjalnej są strukturami utrwalonymi jako leksemy, nie mogą ulegać dezintegracji, elipsie, synonimii. Na poziomie komunikacji lokalnej i indywidualnej (bezpośredniej, face to face) mogą ulegać dezintegracji, abrewiacji, elipsie, synonimizacji , peryfrazom itp Są więc ich składniki częściami syntagm, czyli wyrazamiskładnikami syntaktycznymi najbardziej zbliżonymi do apelatywów a w sensie logicznym - deskrypcjami jednostkowymi. |
---|---|
ISSN: | 1330-0695 1848-7858 |