CUMHURİYET’İN İLK YILLARINDA TÜRKİYE'NİN GÜNEY SINIRINDA GERÇEKLEŞTİRİLEN KAÇAKÇILIK FAALİYETLERİ

• Main Authors: Alev GÖZCÜ, Fevzi ÇAKMAK
• Format: Article
• Language: English
• Published: Dokuz Eylul University 2019-09-01
• Series: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
• Subjects: türkiye; gaziantep; kaçakçı; kaçakçılık; ticaret; turkey; smuggler; smuggling; trade
• Online Access: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/808490

ÖZ: Türk Dil Kurumuna göre kaçakçılık “Bir devletin yasalarına karşı gelerek yapılan ticaret, gizli olarak, sezdirmeden kaçırma işi”dir. Kaçakçı ise yine aynı kurumun yaptığı tanımlamaya göre; “Vergi vermeden, yasalarca alım satımı yasak edilen nesneleri yurda sokma, yurttan çıkarma, gizlice alıp satma ve bundan bir kazanç sağlama” ve ya “yasal olmayan gizli yollardan ve herhangi bir vergi ödemeden ülke dışından ülkeye mal sokulması” eylemini yapan şeklinde tanımlamaktadır. Söz konusu eylem bir ülkeye gayri yasal yollardan bir ticari malın getirilmesi kadar; aynı zamanda insan taşınması şeklinde de olabilmektedir. Kaçakçı insan taşıdığı vakit şüphesiz onun gözünde insan da bir ticari meta haline gelmektedir. İnsanın yasal olmayan tüm eylemleri gibi kaçakçılıkta tarih boyunca dünyada insanın var olduğu hemen her yerde ve dönemde yaygın bir eylem olarak gerçekleşmiştir. Günümüzde de devam eden bir eylem olmayı sürdürmektedir. Anadolu yarımadası iki kıtayı birbirine bağlayan biz cazibe merkezi olarak her çeşit ticari faaliyetin merkezi olduğu gibi kaçakçılık açısından da bir merkez olmaktan kurtulamamıştır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti de tıpkı kendisinden önceki Osmanlı Devleti gibi topraklarında ve sınırlarında kaçakçılığı önleyebilmek için kurulduğundan beri resmi olarak çaba harcamaktadır. Bu makale de Cumhuriyet’in ilk dönemi resmi belgelerinden hareketle Türkiye’nin güney sınırı ve çevresinde kaçakçılık faaliyetleri ele alınacaktır. Bu süreçte devletin bölgede kaçakçılığı önlemek için aldığı önlemlerden hareketle sözü geçen dönemde Türkiye’de kaçakçılık olgusunun değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. ABSTRACT: According to the Turkish Language Institute, smuggling is "a trade done contrary to the law of a state, the act of transferring secretly, surreptitiously". The same institution defines the smuggler as a person who commits "the act of secretly importing, exporting, buying and selling goods illegal to be traded and benefiting the same without paying any tax", or the act of "importing goods into the country through illegal secret routes and without paying any taxes". The act in question can be committed in the form of bringing commercial goods into country illegally or as human trafficking. When the smuggler traffics humans, it is certain that in his eyes, human becomes a commodity. Like all illegal acts of human beings, smuggling has also always been a common practice in almost every place and period in the world where human beings existed throughout history. Today it is still an act committed continuously. The Republic of Turkey, has been a state where smuggling has been committed throughout its history (and undoubtedly today as well) due to its geography. Being a center of attraction that connects the two continents, Anatolian peninsula could not escape from becoming a center for smuggling as it is a center for any commercial activities. Since the day it was founded, Republic of Turkey has been officially fighting against smuggling on its territory and borders just like its predecessor, the Ottoman Empire. This paper aims to evaluate the phenomenon of smuggling in Turkey during the early Republican period, on the basis of the official documents from the era in question, the smuggling activities in south of Turkey and its surroundings and the measures taken by the state to prevent smuggling in the region.