اثر تغذیه گل میمونی سازوئی یا تشنه داری بر خصوصیات تخمیر، تولید گاز و قابلیت هضم آزمایشگاهی در گوسفند لری-بختیاری

• Main Authors: فاطمه رضائی, طاهره محمد آبادی, مرتضی چاجی, محمدرضا مشایخی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Guilan 2016-11-01
• Series: تحقیقات تولیدات دامی
• Subjects: تخمیر; تولید گاز; قابلیت هضم; گل میمونی سازوئی; گوسفند لری- بختیاری
• Online Access: https://ar.guilan.ac.ir/article_2024_70e116982f7902f894140b14c6039338.pdf

هدف از این آزمایش بررسی اثر تغذیه گیاه گل میمونی سازوئی (تشنه­داری) بر خصوصیات تخمیر، تولید گاز و هضم­پذیری الیاف و پروتئین در گوسفند لری- بختیاری بود. در این آزمایش 12 راس بره ( میانگین وزن Kg 1 ± 5/30) به سه گروه (تیمار) و هر گروه به چهار زیر گروه (تکرار) تقسیم شدند و با جیره حاوی 6، 3 و صفر (شاهد) گرم گل میمونی سازوئی در کیلوگرم ماده خشک برای یک ماه تغذیه شدند. در پایان آزمایش، مایع شکمبه از 3 تکرار گرفته شده و فراسنجه­های تولید گاز (بعد از 96 ساعت) و قابلیت هضم آزمایشگاهی کاه گندم و کنجاله سویا (4 تکرار از هر کدام) اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد پتانسیل تولید گاز شاهد برای کنجاله سویا ( mL19/61) و کاه ( mL48/50)  بیشتر از تیمارهای گل میمونی بود (05/0><em>P</em>)، اما خصوصیات تخمیری کنجاله سویا تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0<<em>P</em>). بیشترین میزان فاکتور تفکیک و راندمان سنتز توده میکروبی کاه مربوط به تیمار 3 گرم در کیلوگرم ماده خشک (به ترتیبmg/mL  03/15 و 86 %) و بالاترین مقدار ماده آلی واقعاً هضم شده مربوط به تیمار 6 گرم در کیلوگرم ماده خشک بود mg) 85/253). قابلیت هضم ماده خشک کنجاله سویا در تیمار حاوی 3 گرم در کیلوگرم ماده خشک بیشترین مقدار (57/83 %) بود (05/0><em>P</em>). قابلیت هضم ماده خشک کاه در هیچ کدام از تیمارها معنی­دار نشد (05/0<<em>P</em>). با توجه به نتایج، استفاده از 3 گرم در کیلوگرم گل میمونی سازویی در جیره گوسفند لری-بختیاری تاثیر مثبتی بر تخمیر و قابلیت هضم میکروبی داشت.