فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی

مقدمه: فرسودگی شغلی، سندرمی شایع در میان پرستاران بخش روان­پزشکی است و عدم توجه به آن منجر به افسردگی، رضایت شغلی پایین، عیب­جویی، سرزنش کردن و فقدان همدلی نسبت به بیمار، کاهش عملکرد شغلی، افزایش مشکلات بین فردی و خانوادگی و بالاخره اختلال در امر مراقبت از بیماران می­باشد، لذا هدف از این مطالعه درک...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: محمدرضا آهنچیان, علی مشکین یزد, پروانه سودمند
Format: Article
Language:English
Published: Mashhad University of Medical Sciences 2015-08-01
Series:Journal of Fundamentals of Mental Health
Subjects:
Online Access:http://jfmh.mums.ac.ir/article_4789_f1e8e20161d0ccda975ec2aed19a1b5a.pdf
id doaj-9c02fdb1628646b180cbd3913a17a23c
record_format Article
spelling doaj-9c02fdb1628646b180cbd3913a17a23c2020-11-24T22:27:51ZengMashhad University of Medical Sciences Journal of Fundamentals of Mental Health1028-69181684-43002015-08-011752602644789فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکیمحمدرضا آهنچیان0علی مشکین یزد1پروانه سودمند2استاد گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایرانکارشناس ارشد آموزش روان‌پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایراندانشجوی دکترای آموزش پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایرانمقدمه: فرسودگی شغلی، سندرمی شایع در میان پرستاران بخش روان­پزشکی است و عدم توجه به آن منجر به افسردگی، رضایت شغلی پایین، عیب­جویی، سرزنش کردن و فقدان همدلی نسبت به بیمار، کاهش عملکرد شغلی، افزایش مشکلات بین فردی و خانوادگی و بالاخره اختلال در امر مراقبت از بیماران می­باشد، لذا هدف از این مطالعه درک تجارب پرستاران بخش روان­پزشکی از فرسودگی شغلی در بیمارستان­های روان­پزشکی مشهد در سال 1392 بوده است. روش­کار: این یک مطالعه­ی کیفی با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری است. شرکت­کنندگان از میان پرستاران بخش­های روان­پزشکی بر اساس معیارهای پذیرش با نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). جمع­آوری اطلاعات از طریق مصاحبه­های عمیق و بدون ساختار انجام و بر روی نوار ضبط و کلمه به کلمه بر روی کاغذ نوشته شد و سپس تحلیل اطلاعات به روش دیکلمن و همکاران (1989) صورت گرفت. یافته­ها: نتایج این مطالعه در قالب 3 درون­مایه­ی اصلی و 10 زیر درون­مایه: 1- راه رفتن روی شیشه (خشونت، برخورد با رفتارها و کلام غیر معمول بیماران، برآوردن نیازهای جسمی و روانی بیماران و اقدامات ناخواسته)، 2- زندگی در تارعنکبوت (حجم بالای کار، عدم درک مدیران، کمبود کارکنان) و 3- وضوح تاریکی (نیاز مالی، مسئولیت زندگی، مشکلات خانوادگی) از تجربیات مشارکت­کنندگان ارایه شد. نتیجه­گیری: بسیاری از نشانه­ها وشرایط مختلف موثر بر فرسودگی شغلی موجود در این مطالعه نشان می دهد که مداخلات باید منحصر به فرد بوده و بر تمام زندگی فرد از جمله رفتار، زندگی اجتماعی و محل کار تاثیر بگذارد، هم­چنین حمایت بیشتر مدیران نیز در پیشگیری از فرسودگی شغلی یک امر لازم است.http://jfmh.mums.ac.ir/article_4789_f1e8e20161d0ccda975ec2aed19a1b5a.pdfپرستارانروان‌پزشکیفرسودگی شغلی
collection DOAJ
language English
format Article
sources DOAJ
author محمدرضا آهنچیان
علی مشکین یزد
پروانه سودمند
spellingShingle محمدرضا آهنچیان
علی مشکین یزد
پروانه سودمند
فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
Journal of Fundamentals of Mental Health
پرستاران
روان‌پزشکی
فرسودگی شغلی
author_facet محمدرضا آهنچیان
علی مشکین یزد
پروانه سودمند
author_sort محمدرضا آهنچیان
title فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
title_short فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
title_full فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
title_fullStr فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
title_full_unstemmed فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
title_sort فرسودگی شغلی پرستاران در بخش‌های روان‌پزشکی
publisher Mashhad University of Medical Sciences
series Journal of Fundamentals of Mental Health
issn 1028-6918
1684-4300
publishDate 2015-08-01
description مقدمه: فرسودگی شغلی، سندرمی شایع در میان پرستاران بخش روان­پزشکی است و عدم توجه به آن منجر به افسردگی، رضایت شغلی پایین، عیب­جویی، سرزنش کردن و فقدان همدلی نسبت به بیمار، کاهش عملکرد شغلی، افزایش مشکلات بین فردی و خانوادگی و بالاخره اختلال در امر مراقبت از بیماران می­باشد، لذا هدف از این مطالعه درک تجارب پرستاران بخش روان­پزشکی از فرسودگی شغلی در بیمارستان­های روان­پزشکی مشهد در سال 1392 بوده است. روش­کار: این یک مطالعه­ی کیفی با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری است. شرکت­کنندگان از میان پرستاران بخش­های روان­پزشکی بر اساس معیارهای پذیرش با نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). جمع­آوری اطلاعات از طریق مصاحبه­های عمیق و بدون ساختار انجام و بر روی نوار ضبط و کلمه به کلمه بر روی کاغذ نوشته شد و سپس تحلیل اطلاعات به روش دیکلمن و همکاران (1989) صورت گرفت. یافته­ها: نتایج این مطالعه در قالب 3 درون­مایه­ی اصلی و 10 زیر درون­مایه: 1- راه رفتن روی شیشه (خشونت، برخورد با رفتارها و کلام غیر معمول بیماران، برآوردن نیازهای جسمی و روانی بیماران و اقدامات ناخواسته)، 2- زندگی در تارعنکبوت (حجم بالای کار، عدم درک مدیران، کمبود کارکنان) و 3- وضوح تاریکی (نیاز مالی، مسئولیت زندگی، مشکلات خانوادگی) از تجربیات مشارکت­کنندگان ارایه شد. نتیجه­گیری: بسیاری از نشانه­ها وشرایط مختلف موثر بر فرسودگی شغلی موجود در این مطالعه نشان می دهد که مداخلات باید منحصر به فرد بوده و بر تمام زندگی فرد از جمله رفتار، زندگی اجتماعی و محل کار تاثیر بگذارد، هم­چنین حمایت بیشتر مدیران نیز در پیشگیری از فرسودگی شغلی یک امر لازم است.
topic پرستاران
روان‌پزشکی
فرسودگی شغلی
url http://jfmh.mums.ac.ir/article_4789_f1e8e20161d0ccda975ec2aed19a1b5a.pdf
work_keys_str_mv AT mḥmdrḍạậhncẖyạn frswdgysẖgẖlyprstạrạndrbkẖsẖhạyrwạnpzsẖḵy
AT ʿlymsẖḵynyzd frswdgysẖgẖlyprstạrạndrbkẖsẖhạyrwạnpzsẖḵy
AT prwạnhswdmnd frswdgysẖgẖlyprstạrạndrbkẖsẖhạyrwạnpzsẖḵy
_version_ 1725748781366902784