تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی و تشخیص ژن‌های مقاوم به اریترومایسین از نمونه‌های جدا شده از زنان حامل در یزد

• Main Authors: Faezeh Salehi, Gilda Eslami, Maryam Sadeh, Mohammad Bagher Khalili
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Vesnu Publications 2016-09-01
• Series: مجله دانشکده پزشکی اصفهان
• Subjects: Streptococcus agalactia; Antibiotic ؛erm A; erm B; mef A
• Online Access: http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6421

مقدمه: استرپتوکوکوس آگالاکتیه (GBS یا Group B streptococcus) باکتری است که به طور معمول در واژن، مجاری ادراری و دستگاه گوارش وجود دارد. كلونیزه شدن مادر با GBS تهدید کننده‌ی نوزاد به عفونت‌های اکتسابی از قبیل مننژیت، باکتریمی و پنومونی می‌باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی‌بیوتیک‌های انتخابی و تشخیص ژن‌های مقاوم به اریترومایسین از نمونه‌های جدا شده از زنان حامل در شهر یزد انجام شد. روش‌ها: این مطالعه، از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن، تعداد 100 نمونه‌ی باکتری GBS جهت بررسی فنوتیپی مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، اریترومایسین، کلیندامایسین و تتراسیکلین به روش Kirby–Bauer (دیسک دیفیوژن) مورد بررسی قرار گرفتند و بررسی ژنوتیپی مقاومت به اریترومایسین از نظر ژن‌های erm A، erm B و mef A با روش مولکولی انجام شد. یافته‌ها: بیشترین مقاومت مربوط به آنتی‌بیوتیک تتراسیکلین و کمترین مقاومت مربوط به پنی‌سیلین بود. مقاومت به اریترومایسین 8 درصد، کلیندامایسین 10 درصد، تتراسیکلین 95 درصد و پنی‌سیلین 1 درصد بود. از نظر ژنوتیپی، ژن‌های erm B (23 درصد) و erm A (38 درصد) بیشترین و ژن mef A 1( درصد) کمترین مقاومت را داشتند. نتیجه‌گیری: حساسیت GBS به پنی‌سیلین رضایت‌بخش است، اما مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های دیگری نظیر کلیندامایسین و اریترومایسین رو به رشد می‌باشد که بیشترین میزان مقاومت به اریترومایسین، در ژن erm A می‌باشد.