| Summary: | Amaç: Bu çalışmanın amacı; Adana ilinde faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde görev yapan hekimlerin, akılcı ilaç kullanımına yönelik bilgi ve davranışlarını incelemektir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte kesitsel olan bu çalışmada, hekimlerin akılcı ilaç kullanımı konusundaki bilgi ve davranışlarını sorgulayan 21 sorudan oluşan anket, 353 hekime uygulanmıştır. Böylece hedef populasyonun %64.2'sine ulaşılmıştır. Bulgular: Hekimlerin %96.3'ünün reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynaklarından faydalandığı, reçeteleme yaparken ilaç bilgi kaynağı olarak %60.3’ünün tanı ve tedavi rehberlerini, %59.4’ünün interneti kullandığı, %39.9'unun ilaç kısa ürün bilgilerini sık sık okuduğu, %60.1’inin ilaç endikasyonlarını, %52.4’ünün pozoloji ve uygulama şeklini, %48.7’sinin farmakolojik özelliklerini, %46.7’sinin kontrendikasyonlarını, %49’unun yan etkilerini, %48.1’inin uyarılar ve önlemleri, %47’sinin gebelik ve pediatride kullanımını, %41.9’unun biyoeşdeğerliğini iyi düzeyde bildiği, %47.6'sının muayene etmeden ilaç reçete etmediği, çoğunluğun ilaç reçete ederken hastanın anamnez bilgilerini sıklıkla sorguladığı, %51'inin ilaçlarla ilgili verdiği bilgiyi yeterli bulduğu, %60.6'sının advers etki bildirimi yapmadığı, %46.2'sinin advers etki bildirimini yoğun çalıştığından dolayı yapmadığı, %44’ünün farmakovijilansı bildiği, %73.4'ünün Türkiye Farmakovijilans Merkezi’ni bilmediği gösterilmiştir.Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre; hastanelerde hekimlerin akılcı ilaç kullanımında, reçeteleme ve hastayı bilgilendirme konusunda duyarlı oldukları, ancak advers etki bildirimi ve farmakovijilans konusunda yeterli duyarlılığın oluşmadığı saptanmıştır.
|
|---|
