رویکردی نوین در برآورد سطح امنیت غذایی در ایران با شاخص GFSI و مطالعه تأثیر شاخص قیمت‌ها و جمعیت بر آن*

امنیت غذایی سنگ بنای یک جامعه توسعه‌یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی آن جامعه است. از این رو، توجه صحیح و جامع به این موضوع و شناسایی شاخص چندبعدی که تمامی جنبه­های امنیت غذایی از سیری شکمی تا سیری سلولی را تحت پوشش قرار دهد، از اهمیت ویژه­ای در جهت استقلال اقتصادی و سیاسی – علاوه بر جنبه...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: زهرا کریمی تکانلو, رضا رنجپور, محمد علی متفکر آزاد, احمد اسدزاده, فاطمه باقرزاده آذر
Format: Article
Language:fas
Published: Agricultural Planning, Economics, and Rural Development Research Institute (APERDRI) 2018-05-01
Series:اقتصاد کشاورزی و توسعه
Subjects:
Online Access:http://aead.agri-peri.ac.ir/article_65204_f5b593aa97cb9601469550ab74588fb5.pdf
Description
Summary:امنیت غذایی سنگ بنای یک جامعه توسعه‌یافته و عنصر اصلی سلامت فکری، روانی و جسمی آن جامعه است. از این رو، توجه صحیح و جامع به این موضوع و شناسایی شاخص چندبعدی که تمامی جنبه­های امنیت غذایی از سیری شکمی تا سیری سلولی را تحت پوشش قرار دهد، از اهمیت ویژه­ای در جهت استقلال اقتصادی و سیاسی – علاوه بر جنبه معیشتی- برای محققیان و سیاست­گذاران برخوردار است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر معرفی و محاسبه شاخص نوینی در برآورد سطح امنیت غذایی کشور تحت عنوان شاخص GFSI طی سال­های1360 تا 1392بوده است. همچنین وضعیت امنیت غذایی کشور طی برنامه­های پنج‌ساله توسعه به روش توصیفی و تأثیر برخی متغیرهای اقتصادی نظیر شاخص قیمت­ها و جمعیت بر امنیت غذایی با به کارگیری مدل ARDL و آزمون کرانه­ها بررسی شد. نتایج نشان داد امنیت غذایی کشور در طی زمان از یک روند نوسانی برخوردار بوده به­طوری­که برنامه­های اول و چهارم توسعه در زمینه بهبود وضعیت امنیت غذایی کشور ایفای نقش بهتری داشته­اند. همچنین نتایج تخمین­ها سطح قیمت‌ها و جمعیت را عامل منفی و بازدارنده بهبود امنیت غذایی در بلندمدت و کوتاه­مدت نشان داد.   طبقه‌بندی JEL : Q18, C51, C43, H11
ISSN:1022-4211
2645-6443