Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej

Artykuł dotyczy koncepcji słowno-muzycznego widowiska składankowego autorstwa Agnieszki Osieckiej Niech no tylko zakwitną jabłonie, wystawionego w roku 1964 w Teatrze Ateneum w Warszawie. Ważne wydaje się nawiązanie Osieckiej do estetyki Kramu z piosenkami Leona Schillera, który w wielu swoich widow...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Lidia Ignaczak
Format: Article
Language:English
Published: Lodz University Press 2019-03-01
Series:Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Subjects:
Online Access:https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/5678
id doaj-d0f2c668280a4dd8a8eb01f93b778498
record_format Article
spelling doaj-d0f2c668280a4dd8a8eb01f93b7784982020-11-25T02:42:48ZengLodz University PressActa Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica1505-90572353-19082019-03-0152142544510.18778/1505-9057.52.255678Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki OsieckiejLidia Ignaczak0Uniwersytet Łódzki, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Polskiej i Logopedii, Zakład Literatury i Tradycji Romantyzmu, ul. Pomorska 171/173, 90-236 ŁódźArtykuł dotyczy koncepcji słowno-muzycznego widowiska składankowego autorstwa Agnieszki Osieckiej Niech no tylko zakwitną jabłonie, wystawionego w roku 1964 w Teatrze Ateneum w Warszawie. Ważne wydaje się nawiązanie Osieckiej do estetyki Kramu z piosenkami Leona Schillera, który w wielu swoich widowiskach przypominał historię XVIII / XIX–wiecznej Polski zapisaną w piosenkach. Osiecka rekonstruuje późniejszy niż Schiller okres historyczny, łącząc materiały dokumentalne z literackimi (także tymi słowno-muzycznymi), czego efektem stał się afabularny sceniczny collage, dzięki któremu widz mógł zanurzyć się w atmosferze epoki międzywojennej i dwudziestolecia tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W ujęciu Osieckiej to już nie była sentymentalna Schillerowska Arkadia ‒ choć sceniczna rzeczywistość odzwierciedlała prawdziwość historycznych faktów, to jednak autorka traktowała ów świat z ironicznym dystansem, komentując go niejednokrotnie parodystycznie i pastiszowo.https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/5678Agnieszka Osieckapiosenkispektakl muzycznyokres międzywojennyhistoria teatru XX wieku
collection DOAJ
language English
format Article
sources DOAJ
author Lidia Ignaczak
spellingShingle Lidia Ignaczak
Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Agnieszka Osiecka
piosenki
spektakl muzyczny
okres międzywojenny
historia teatru XX wieku
author_facet Lidia Ignaczak
author_sort Lidia Ignaczak
title Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
title_short Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
title_full Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
title_fullStr Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
title_full_unstemmed Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
title_sort słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie niech no tylko zakwitną jabłonie agnieszki osieckiej
publisher Lodz University Press
series Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
issn 1505-9057
2353-1908
publishDate 2019-03-01
description Artykuł dotyczy koncepcji słowno-muzycznego widowiska składankowego autorstwa Agnieszki Osieckiej Niech no tylko zakwitną jabłonie, wystawionego w roku 1964 w Teatrze Ateneum w Warszawie. Ważne wydaje się nawiązanie Osieckiej do estetyki Kramu z piosenkami Leona Schillera, który w wielu swoich widowiskach przypominał historię XVIII / XIX–wiecznej Polski zapisaną w piosenkach. Osiecka rekonstruuje późniejszy niż Schiller okres historyczny, łącząc materiały dokumentalne z literackimi (także tymi słowno-muzycznymi), czego efektem stał się afabularny sceniczny collage, dzięki któremu widz mógł zanurzyć się w atmosferze epoki międzywojennej i dwudziestolecia tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W ujęciu Osieckiej to już nie była sentymentalna Schillerowska Arkadia ‒ choć sceniczna rzeczywistość odzwierciedlała prawdziwość historycznych faktów, to jednak autorka traktowała ów świat z ironicznym dystansem, komentując go niejednokrotnie parodystycznie i pastiszowo.
topic Agnieszka Osiecka
piosenki
spektakl muzyczny
okres międzywojenny
historia teatru XX wieku
url https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/5678
work_keys_str_mv AT lidiaignaczak słownomuzycznewidowiskoskładankowejakopalimpsestkulturowynaprzykładzieniechnotylkozakwitnajabłonieagnieszkiosieckiej
_version_ 1724771354994016256