اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مؤلفه‌های آن (وجود معنا و جستجوی معنا) در بین دانشجویان دختر دانشگاههای تهران بود. بدین منظور از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون - پس‌آزمون - پیگیری با گروه گواه ناهم‌ارز استفاده شد. نمونه‌ شامل ۲۴ دانشجوی دختر ۱۸ تا ۳۰ ساله بود که با نمونه‌گیری...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: زهره خسروی, مائده ایمانی, افروز افشاری
Format: Article
Language:fas
Published: University of Isfahan 2020-05-01
Series:پژوهشنامه روانشناسی مثبت
Subjects:
Online Access:https://ppls.ui.ac.ir/article_25368_57601670d036283347399bfcdfceb67d.pdf
id doaj-d517a95dd0f5417393db525e7a9ff3a8
record_format Article
spelling doaj-d517a95dd0f5417393db525e7a9ff3a82021-07-12T05:33:59ZfasUniversity of Isfahanپژوهشنامه روانشناسی مثبت2476-42482476-37052020-05-0161496610.22108/ppls.2020.119588.183725368اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجوزهره خسروی0مائده ایمانی1افروز افشاری2استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایرانکارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایراناستادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایرانهدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مؤلفه‌های آن (وجود معنا و جستجوی معنا) در بین دانشجویان دختر دانشگاههای تهران بود. بدین منظور از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون - پس‌آزمون - پیگیری با گروه گواه ناهم‌ارز استفاده شد. نمونه‌ شامل ۲۴ دانشجوی دختر ۱۸ تا ۳۰ ساله بود که با نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و در گروههای مداخله و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه‌ها در پیش‌آزمون با پرسشنامۀ معنا در زندگی استگر و همکاران ارزیابی شدند. سپس اعضای گروه مداخله در ۷ جلسۀ هفتگی روایت‌درمانی گروهی شرکت کردند. هر دو گروه، مجدد در پس‌آزمون و پیگیری 9 ماهه ارزیابی شدند. داده‌های حاصل با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند و نشان دادند مداخلۀ روایت‌درمانی در مرحلۀ پس‌آزمون موجب افزایش معنادار وجود معنا در گروه مداخله به نسبت گروه گواه شده‌ است. این تفاوت در پیگیری، همچنان معنادار بود. در ارتباط با مؤلفۀ جستجوی معنای گروههای مداخله و گواه، در هیچ‌یک از مراحل ارزیابی، تفاوت معناداری نشان ندادند. نمرات کل معنا در زندگی گروهها‌ در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری نداشتند؛ اما کاهش نمرات گروه گواه در مرحلۀ پیگیری، موجب تفاوت معناداری در این مقطع شد. از این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت روایت‌درمانی در کوتاه‌مدت موجب افزایش مؤلفۀ وجود معنا می‌شود و در میان‌مدت فرد را نسبت به کاهش معنا در زندگی مصون می‌کند.https://ppls.ui.ac.ir/article_25368_57601670d036283347399bfcdfceb67d.pdfمعنا در زندگیوجود معناجستجوی معناروایت‌درمانی
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author زهره خسروی
مائده ایمانی
افروز افشاری
spellingShingle زهره خسروی
مائده ایمانی
افروز افشاری
اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
پژوهشنامه روانشناسی مثبت
معنا در زندگی
وجود معنا
جستجوی معنا
روایت‌درمانی
author_facet زهره خسروی
مائده ایمانی
افروز افشاری
author_sort زهره خسروی
title اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
title_short اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
title_full اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
title_fullStr اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
title_full_unstemmed اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
title_sort اثربخشی آموزش مبتنی بر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مولفه‌های آن در دختران دانشجو
publisher University of Isfahan
series پژوهشنامه روانشناسی مثبت
issn 2476-4248
2476-3705
publishDate 2020-05-01
description هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روایت‌درمانی بر معنا در زندگی و مؤلفه‌های آن (وجود معنا و جستجوی معنا) در بین دانشجویان دختر دانشگاههای تهران بود. بدین منظور از طرح شبه‌آزمایشی پیش‌آزمون - پس‌آزمون - پیگیری با گروه گواه ناهم‌ارز استفاده شد. نمونه‌ شامل ۲۴ دانشجوی دختر ۱۸ تا ۳۰ ساله بود که با نمونه‌گیری دردسترس، انتخاب و در گروههای مداخله و گواه جایگزین شدند. هر دو گروه‌ها در پیش‌آزمون با پرسشنامۀ معنا در زندگی استگر و همکاران ارزیابی شدند. سپس اعضای گروه مداخله در ۷ جلسۀ هفتگی روایت‌درمانی گروهی شرکت کردند. هر دو گروه، مجدد در پس‌آزمون و پیگیری 9 ماهه ارزیابی شدند. داده‌های حاصل با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر تحلیل شدند و نشان دادند مداخلۀ روایت‌درمانی در مرحلۀ پس‌آزمون موجب افزایش معنادار وجود معنا در گروه مداخله به نسبت گروه گواه شده‌ است. این تفاوت در پیگیری، همچنان معنادار بود. در ارتباط با مؤلفۀ جستجوی معنای گروههای مداخله و گواه، در هیچ‌یک از مراحل ارزیابی، تفاوت معناداری نشان ندادند. نمرات کل معنا در زندگی گروهها‌ در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداری نداشتند؛ اما کاهش نمرات گروه گواه در مرحلۀ پیگیری، موجب تفاوت معناداری در این مقطع شد. از این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت روایت‌درمانی در کوتاه‌مدت موجب افزایش مؤلفۀ وجود معنا می‌شود و در میان‌مدت فرد را نسبت به کاهش معنا در زندگی مصون می‌کند.
topic معنا در زندگی
وجود معنا
جستجوی معنا
روایت‌درمانی
url https://ppls.ui.ac.ir/article_25368_57601670d036283347399bfcdfceb67d.pdf
work_keys_str_mv AT zhrhkẖsrwy ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmbtnybrrwạytdrmạnybrmʿnạdrzndgywmwlfhhạyậndrdkẖtrạndạnsẖjw
AT mạỷdhạymạny ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmbtnybrrwạytdrmạnybrmʿnạdrzndgywmwlfhhạyậndrdkẖtrạndạnsẖjw
AT ạfrwzạfsẖạry ạtẖrbkẖsẖyậmwzsẖmbtnybrrwạytdrmạnybrmʿnạdrzndgywmwlfhhạyậndrdkẖtrạndạnsẖjw
_version_ 1721307787971002368