Sęp, czyli o ciemnej stronie współczesnego reportażu

• Main Author: Joanna Popławska
• Format: Article
• Language: Polish
• Published: Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie 2018-11-01
• Series: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
• Subjects: dwudziestolecie międzywojenne; literatura współczesna; reportaż; Wojciech Tochman
• Online Access: http://studiadecultura.up.krakow.pl/article/view/4608/4327
• ISSN: 2083-7275; 2391-4432

Głównym celem reportera / fotoreportera jest uchwycenie interesującego, szokującego materiału, który mógłby mieć wpływ na emocje czytelnika. To dlatego bieda, cierpienie i śmierć stają się najważniejszymi tematami, a reporter podąża ich ścieżką, bez względu na to, czy takie działania wydają się moralne, czy nie. Wówczas jednak pisarz może łatwo stracić z oczu swój główny cel, człowieka. Człowieka, który odsłania całą nagą prawdę, odsłania cierpienie, mając nadzieję na poprawę swojego losu istoty, by na koniec zostać porzuconym przez reportera i stać się po prostu jeszcze jedną dobrze sprzedaną historią. Celem mojego artykułu będzie przyjrzenie się amoralnej postawie reportera i relacji: reporter / fotoreporter – główny bohater tekstu. Analiza oparta będzie na najnowszej książce Wojciecha Tochmana – Eli, Eli. Aby bardziej uwypuklić główną tezę artykułu, współczesny reportaż skonfrontowany został z tym z okresu międzywojennego, reprezentowanym przez pionierów reportażu społecznego – Irenę Krzywicką i Wandę Melcer. Celem artykuły jest wskazanie ewolucji gatunku, jego transformacji i ich przyczyn