تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام

• Main Authors: مهدی عبداللهی, فرید شکاری
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Alzahra University 2014-08-01
• Series: زیست‌شناسی کاربردی
• Online Access: http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf
• ISSN: 2251-7901; 2538-2187

به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعه‏ای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنی‏دار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنی‌داری پاین‌تر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه می‏تواند باشد. به نظر می‌رسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است.