تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام

به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعه‏ای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 20...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: مهدی عبداللهی, فرید شکاری
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2014-08-01
Series:زیست‌شناسی کاربردی
Online Access:http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf
id doaj-fcc598ae7f784a2787a5e29419f4328a
record_format Article
spelling doaj-fcc598ae7f784a2787a5e29419f4328a2020-11-24T22:05:26ZfasAlzahra Universityزیست‌شناسی کاربردی2251-79012538-21872014-08-01271456210.22051/jab.2014.11601160تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگاممهدی عبداللهیفرید شکاریبه منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعه‏ای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنی‏دار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنی‌داری پاین‌تر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه می‏تواند باشد. به نظر می‌رسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است.http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author مهدی عبداللهی
فرید شکاری
spellingShingle مهدی عبداللهی
فرید شکاری
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
زیست‌شناسی کاربردی
author_facet مهدی عبداللهی
فرید شکاری
author_sort مهدی عبداللهی
title تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
title_short تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
title_full تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
title_fullStr تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
title_full_unstemmed تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
title_sort تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
publisher Alzahra University
series زیست‌شناسی کاربردی
issn 2251-7901
2538-2187
publishDate 2014-08-01
description به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص‌های فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعه‏ای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنی‏دار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنی‌داری پاین‌تر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه می‏تواند باشد. به نظر می‌رسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است.
url http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf
work_keys_str_mv AT mhdyʿbdạllhy tgẖyyrạtfyzywlwzẖyḵdrgyạhạngndmbrạtẖrtymạrbdẖrybạsạlysylyḵạsydtḥtsẖrạyṭḵsẖtdyrhngạm
AT frydsẖḵạry tgẖyyrạtfyzywlwzẖyḵdrgyạhạngndmbrạtẖrtymạrbdẖrybạsạlysylyḵạsydtḥtsẖrạyṭḵsẖtdyrhngạm
_version_ 1725826372995121152