تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام
به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخصهای فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعهای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 20...
Main Authors: | , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Alzahra University
2014-08-01
|
Series: | زیستشناسی کاربردی |
Online Access: | http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf |
id |
doaj-fcc598ae7f784a2787a5e29419f4328a |
---|---|
record_format |
Article |
spelling |
doaj-fcc598ae7f784a2787a5e29419f4328a2020-11-24T22:05:26ZfasAlzahra Universityزیستشناسی کاربردی2251-79012538-21872014-08-01271456210.22051/jab.2014.11601160تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگاممهدی عبداللهیفرید شکاریبه منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخصهای فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعهای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنیدار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنیداری پاینتر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه میتواند باشد. به نظر میرسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است.http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf |
collection |
DOAJ |
language |
fas |
format |
Article |
sources |
DOAJ |
author |
مهدی عبداللهی فرید شکاری |
spellingShingle |
مهدی عبداللهی فرید شکاری تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام زیستشناسی کاربردی |
author_facet |
مهدی عبداللهی فرید شکاری |
author_sort |
مهدی عبداللهی |
title |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
title_short |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
title_full |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
title_fullStr |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
title_full_unstemmed |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
title_sort |
تغییرات فیزیولوژیک در گیاهان گندم بر اثر تیمار بذری با سالیسیلیک اسید تحت شرایط کشت دیر هنگام |
publisher |
Alzahra University |
series |
زیستشناسی کاربردی |
issn |
2251-7901 2538-2187 |
publishDate |
2014-08-01 |
description |
به منظور بررسی اثرات پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخصهای فیزیولوژیک گندم، رقم الوند، در شرایط دیر کاشتی و مقایسه آن با کاشت معمول، آزمایشی مزرعهای در سال زراعی (89- 1388) به اجرا در آمد. در این آزمایش اثرات 7 سطح پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید شامل شاهد (بذر تیمار نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار، در دو تاریخ کاشت معمول در منطقه (اول آبان) و کاشت دیر هنگام (اول آذر) بررسی گردید. نتایج نشان داد که اثر پرایمینگ با سالیسیلیک اسید بر شاخص سطح برگ، وزن خشک (بوته، ساقه، طوقه، سنبله و برگ)، پایداری غشاء، محتوای نسبی آب، دمای کانوپی و عملکرد دانه معنیدار بود. بالاترین وزن خشک (بوته، طوقه و برگ)، عملکرد دانه و کمترین میزان نشت الکترولیت در غلظت 1200 میکرومولار سالیسیلیک اسید مشاهده گردید. کاربرد سالیسیلیک اسید موجب بهبود وضعیت آبی گیاه و افزایش مقدار محتوای نسبی آب و همچنین افزایش سطح برگ و شاخص سطح برگ گردید. در مقابل، دمای کانوپی در گیاهان تیمار شده بطور معنیداری پاینتر از گیاهان شاهد بود. کاهش دمای برگ نشان دهنده گشودگی بیشتر روزنه و تعرق بیشتر به دلیل بهبود وضعیت آب گیاه میتواند باشد. به نظر میرسد کاهش میزان نشت الکترولیت و همچنین افزایش سطح برگ و میزان فتوسنتز گیاه موجبات افزایش تولید بیوماس و ماده خشک گیاهی را فراهم آورده است. |
url |
http://jab.alzahra.ac.ir/article_1160_c45b45e6dc70f11c80fed35b2015f50a.pdf |
work_keys_str_mv |
AT mhdyʿbdạllhy tgẖyyrạtfyzywlwzẖyḵdrgyạhạngndmbrạtẖrtymạrbdẖrybạsạlysylyḵạsydtḥtsẖrạyṭḵsẖtdyrhngạm AT frydsẖḵạry tgẖyyrạtfyzywlwzẖyḵdrgyạhạngndmbrạtẖrtymạrbdẖrybạsạlysylyḵạsydtḥtsẖrạyṭḵsẖtdyrhngạm |
_version_ |
1725826372995121152 |